Honda
Honda Motor Co. Ltd. (jap. 本田技研工業株式会社 Honda Giken Kōgyō Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo branży motoryzacyjnej produkujące samochody, motocykle, skutery, samoloty, silniki, roboty oraz różnego rodzaju maszyny. Największy na świecie producent silników.
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
2-1-1, Minami-Aoyama, Minato-ku, 107-8556 Tokio |
| Data założenia |
24 września 1948 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Toshihiro Mibe |
| Zatrudnienie |
215 638 osób (31.03.2018)[1] |
| Dane finansowe | |
| Przychody | |
| Wynik operacyjny | |
| Kapitał zakładowy | |
Położenie na mapie Tokio  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Tokio  | |
 35°40′19,452″N 139°43′25,252″E/35,672070 139,723681
| |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Geneza marki Honda sięga roku 1906, kiedy to na świat przyszedł Sōichirō Honda, który w dzieciństwie pomagał swojemu ojcu w naprawie rowerów. Jako 15-latek opuścił rodzinny dom i udał się na praktyki w warsztacie samochodowym w którym pracował przy budowie sportowego pojazdu Art Daimler. W 1927 roku otworzył własną filię warsztatu samochodowego pod nazwą Art Shokai. Dwa lata później opatentował metalowe szprychy. W 1930 roku założył fabrykę zajmującą się produkcją pierścieni tłokowych do małych silników, którą w 1945 roku sprzedał Toyocie[2]. W 1947 roku Sōichirō Honda rozpoczął produkcję pierwszego roweru napędzanego silnikiem o pojemności 50 cm³, który stał się pierwszym produktem marki Honda[2]. Rok później założone zostało przedsiębiorstwo „Honda Motor Co Ltd., a także rozpoczęto seryjną produkcję mopedów, które eksportowane były m.in. na Tajwan. Pierwszy motocykl wprowadzony został w 1949 roku. Był to model Dream D[3] o pojemności 98 cm³.
W 1963 roku Honda wprowadziła pierwszy samochód – lekkiego dostawczaka – Hondę T360 oraz seryjnie produkowany dwusuwowy, jednocylindrowy silnik typu H[3] o mocy 1 KM. Rok później powstał czterosuwowy silnik typu T[3] o pojemności 130 cm³ i mocy 2,5 KM. Skonstruowano go tak, aby znalazł zastosowanie w małych ciągnikach oraz pompach wodnych. W 1959 roku otwarto pierwszą w Stanach Zjednoczonych filię koncernu w Los Angeles pod nazwą American Honda. Sōichirō Honda mający wielką pasję do aut sportowych postanowił wyprodukować pierwsze seryjnie produkowane auto sportowe – S500. W 1965 roku w Meksyku, kierowca Richie Ginther zapewnił Hondzie najwyższe miejsce na podium Formuły 1. Sukcesy te powtarzano w latach 80., z zespołami Williamsa i McLarena.
Na początku 1964 roku koncern postanowił rozpocząć produkcję przenośnych generatorów prądu[3] w oparciu o technologię małych silników. W 1967 roku otwarto czwartą fabrykę Hondy. W 1971 roku wprowadzono do produkcji Hondę Gold Wing – pierwszy motocykl z biegiem wstecznym oraz silnikiem na ładunek uwarstwiony CVCC[3] dzięki któremu spaliny nie są katalicznie oczyszczane, ale od razu produkowane są czystsze. Przeznaczony on był do spalania bardziej ubogich mieszanek. Napęd ten odniósł sukces i licencję na jego produkty kupił Ford, Toyota, Isuzu, Chrysler. W 1972 roku korporacja postanowiła wprowadzić na rynek, pierwsze seryjnie produkowane kompaktowe auto pod marką Honda. Był to model Civic[3]. Spełniał on amerykańskie normy czystości spalin bez użycia dodatkowych systemów poprawiających ich jakość oraz uzyskał najniższe spalanie wśród aut sprzedawanych za oceanem. W 1973 roku syn Sōichirō Hondy założył własne przedsiębiorstwo o nazwie Mugen Motorsports zajmujące się tuningiem aut i ściśle powiązał z firmą ojca. W 1978 wprowadzono do produkcji pierwszy, typowo sportowy model Hondy – Hondę Prelude.
W 1981 roku po raz pierwszy zastosowano oraz wprowadzono do produkcji pokładowy system nawigacji opierający się na danych zapisanych w pamięci układu i sygnałów z żyroskopu, a nie jak robione jest to obecnie z sygnałów satelitarnych. Rok później – Honda – jako pierwsza z japońskich producentów postanowiła otworzyć swoją fabrykę w Stanach Zjednoczonych oraz kupić brytyjską markę Rover, w wyniku czego powstało kilka wspólnych aut. W marcu 1986 roku Honda Motor Company postanowiła sprzedawać za Oceanem swoje samochody nie tylko pod marką Honda, ale także pod bardziej luksusową marką Acura. W tym samym roku korporacja rozpoczęła budowę inteligentnego robota. Jako pierwszy producent na świecie skonstruowała w 1988 roku silnik z układem elektronicznie sterowanych faz rozrządu i skoków zaworów – VTEC. Silnik ten odznacza się doskonałymi osiągami, bardzo niskim zużyciem paliwa i niższą emisją spalin. Zapewnia on maksymalną ochronę nad skokiem i fazą zaworów dolotowych w zależności od warunków jazdy, osiągając bardziej wydajne napełnianie cylindrów i zwiększenie momentu obrotowego przy wszystkich prędkościach obrotowych wału silnika.
W 1994 roku Honda rozstała się na rzecz BMW z Roverem. Rok później przedstawiony zostaje pierwszy benzynowy samochód spełniający warunki LEV i wprowadza do seryjnej produkcji silnik spełniający kalifornijską normę czystości spalin Ultra LEV. W 1996 roku pierwszym samochodem zasilanym całkowicie bateriami metalowo-niklowymi koncern wygrywa zawody pojazdów zasilanych bateriami słonecznymi. W 1997 roku z fabryk w USA wyjeżdżają pierwsze Hondy EV Plus – czteroosobowe auta elektryczne. W 1998 roku Honda wprowadza swoje pierwsze auto zasilane sprężonym gazem ziemnym (CNG). W 2000 roku wydano pierwszego robota konstruowanego od 12 lat – ASIMO. W 2003 roku Honda zrobiła rewolucję w silnikach diesla konstruując dynamiczny i niezwykle trwały silnik i-CTDi. W połowie 2008 roku postanowiono wycofać koncern z wyścigów Formuły 1 ze względu na kryzys w motoryzacji oraz wprowadzono samochód napędzany silnikiem wodorowo-elektrycznym – Hondę FCX Clarity. Zaprezentowano i rozpoczęto produkcję następcy rewolucyjnego silnika diesla i-DTEC z piezoelektrycznym, wielostopniowym wtryskiem paliwa oraz bardziej wydajnym systemem recyrkulacji gazów wydechowy i filtr cząsteczek stałych[4]. W 2009 roku wybudowano nową fabrykę w Japonii produkującą bloki cylindrów do silnika Diesla[5], a we wrześniu 2009 roku rozpoczęto w Polsce, w okolicy Pniew, budowę europejskiego centrum logistycznego pod nazwą Honda Logistics Center Central-Europe Sp.z.o.o.
W 2010 roku koncern rozpoczął produkcję pierwszego sportowego coupé napędzanego silnikiem spalinowo-elektrycznym – Hondę CR-Z[6]. W 2008 roku Honda była czwartym pod względem wielkości producentem samochodowym w Stanach Zjednoczonych, a w 2010 roku siódmym co do wielkości producentem samochodowym, po Toyocie, GM, Volkswagenie, Hyundaiu, Fordzie i Nissanie.
W 2016 roku Honda sprzedała na całym świecie 4 659 737 samochodów, co czyni ją czwartą najpopularniejszą marką świata. Pierwsze miejsce zajmuje Toyota (7,25 mln), Volkswagen (6,11 mln) i Ford (5,85 mln sprzedanych aut). Oprócz tego japoński producent odnotował jeden z większych spośród motoryzacyjnych gigantów wzrost sprzedaży – wyniósł on 7,6%[7].
Kierownictwo edytuj
- Sōichirō Honda (1948-1973)
- Kiyoshi Kawashima (1973-1983)
- Tadashi Kume (1983-1990)
- Nobuhiko Kawamoto (1990-1998)
- Hiroyuki Yoshino (1998-2004)
- Takeo Fuki (2004-2009)
- Takanobu Ito (2009-2015)
- Takahiro Hachigo (2015-2021)
- Toshihiro Mibe (od 2021)[8][9]
Motto edytuj
Mottem Hondy są słowa The Power of Dreams oznaczające "potęgę marzeń". Symbolizują one precyzyjne podejście Hondy jako korporacji do swych wyzwań.
Produkty edytuj
Modele samochodów, pojazdy koncepcyjne edytuj
Bolidy wyścigowe edytuj
- Honda HSV-010 GT – auto wyścigowe serii Super GT
- Honda R800
- Honda R1300 (1969)
- Honda RA099
- Honda RA100
- Honda RA106 (2006)
- Honda RA107 (2007)
- Honda RA108 (2008)
- Honda RA270
- Honda RA271 (1964)
- Honda RA272 (1965)
- Honda RA273 (1966)
- Honda RA300 (1967)
- Honda RA301 (1968)
- Honda RA302 (1968)
Motocykle, motorowery, skutery edytuj
Traktory edytuj
- F150 (1959)
Samoloty edytuj
- HA-420 HondaJet (od 2015)
- MH01 – eksperymentalny
- MH02 – eksperymentalny
Roboty edytuj
- ASIMO
- Honda E0
- Honda E1
- Honda E2
- Honda E3
- Honda E4
- Honda E5
- Honda E6
- Honda P1
- Honda P2
- Honda P3
- Honda P4
Inne produkty edytuj
Honda jest także producentem różnego rodzaju maszyn, które znajdują zastosowanie m.in. w ogrodnictwie, przemyśle oraz żegludze morskiej. Są to m.in. urządzenia do pielęgnacji zieleni, roboty koszące, ciągniki, odśnieżarki, generatory prądu, motopompy, lekkie maszyny budowlane oraz różnego rodzaju silniki stosowane m.in. w łodziach motorowych[10].
Formuła 1 edytuj
Fabryki edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Company Overview. Honda Motor Co., Ltd. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ a b Honda – Historia marki.
- ↑ a b c d e f Historia Hondy. mojahonda.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ Tygodnik Motor, nr 8, 18 lutego 2008.
- ↑ HONDA Klub Polska.
- ↑ Honda Poland – Aktualności.
- ↑ Wszystkie Hondy na świecie | Wybór Kierowców [online], wyborkierowcow.pl [dostęp 2017-10-17] (pol.).
- ↑ Toshihiro Mibe [online], Honda Newsroom [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Corporate - Company overview - Executives [online], Honda Newsroom [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Honda największym producentem silników na świecie [online], www.auto-swiat.pl, 1 września 2021 [dostęp 2022-02-12] (pol.).
- ↑ Geçmişten Bugüne Honda Türkiye [online], www.honda.com.tr [dostęp 2023-02-18] (tur.).
- ↑ Honda factory in western Turkey ends operations [online], Duvar English, 29 września 2021 [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Honda confirms Swindon car plant closure. BBC News, 2019-02-19. [dostęp 2024-04-05]. (ang.).
- ↑ Matt Bell: Celebrating Honda’s Swindon factory. Classics World, 2019-02-19. [dostęp 2024-04-05]. (ang.).