Hopperstad stavkirke
Kościół klepkowy w Hopperstad (Hopperstad stavkirke) – kościół klepkowy (słupowy), znajdujący się w norweskiej miejscowości Hopperstad, w gminie Vik, w regionie Sogn og Fjordane.
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Sogn og Fjordane  | |||||||||
Położenie na mapie Norwegii  | |||||||||
 61°04′30,4020″N 6°34′05,7288″E/61,075112 6,568258
| |||||||||
Świątynia została wzniesiona około roku 1130 w miejscu, na którym znajduje się obecnie.
W 1997 pobrano siedem próbek w celu przeprowadzenia dendrochronologicznego datowania kościoła. Badania wykazały, iż świątynia powstała między rokiem 1034 a 1116, nie przynosząc ostatecznego rozstrzygnięcia. Niewątpliwie jest to jednak jeden z najstarszych kościołów klepkowych, jakie dotrwały do naszych czasów.
Świątynia jest budowlą trójnawową, ze względu na konstrukcję zaliczano do kościołów typu borgundzkiego.
Zachodni przedsionek stanowi jeden z najwspanialszych przykładów średniowiecznego rzeźbiarstwa w drewnie w Norwegii. Motywy rzeźb nawiązują do najczęstszych motywów sztuki romańskiej, która rozwijała się w tym czasie w całej Europie.
Kościół poświęcony jest Matce Bożej.
Historia edytuj
Po około 700 latach od czasu wzniesienia świątyni została ona opuszczona. Stan techniczny konstrukcji systematycznie pogarszał się. Kościół nie był przebudowywany od czasu powstania do XVII wieku. W tym czasie nawa została wydłużona na zachód. Dobudowano dzwonnicę. Wtedy powstał również południowy przedsionek z oddzielnym wejściem. Jedynym fragmentem kościoła pozostawionym z oryginalnej budowli było sklepienie pochodzące z około 1300 roku.
Po stronie południowej dobudowano pomieszczenie zwane nowym kościołem (nykirken). Jego budowa zakończyła się w XVIII-wieku, jednak około roku 1875 postanowiono je rozebrać.
Świątynia została zakupiona przez Towarzystwo na Rzecz Zachowania Dawnych Zabytków Norweskich w 1880 roku. Architekt Peter Blix przeprowadził prace rekonstrukcyjne w kościele w latach 1884-1891. W czasie prac odnaleziono elementy starszej świątyni pod podłogą kościoła. Starsza konstrukcja pochodziła prawdopodobnie z drugiej połowy XI wieku. Celem prac rekonstrukcyjnych było przywrócenie kościołowi jego pierwotnego wyglądu.