Hotsumi Ozaki

japoński dziennikarz, skazany za szpiegostwo na rzecz ZSRR

Hotsumi Ozaki (jap. 尾崎秀実 Ozaki Hotsumi; ur. 29 kwietnia 1901, zm. 7 listopada 1944) – japoński komunista, dziennikarz Asahi Shimbun, krytyk i doradca premiera Fumimaro Konoe. Jedyny Japończyk, który został powieszony za zdradę stanu przez japoński rząd podczas II wojny światowej. Ozaki był informatorem radzieckiego szpiega Richarda Sorge.

Hotsumi Ozaki
Ilustracja
Data urodzenia

29 kwietnia 1901

Data śmierci

7 listopada 1944

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Życiorys edytuj

Ozaki urodził się w mieście znanym teraz jako Shirakawa, pochodził z rodziny samurajów[1]. Niemal natychmiast po jego narodzinach rodzina przeniosła się na Tajwan, gdzie wychowywał się w Tajpej. Powrócił do Japonii w 1922 roku i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Tokijskiego. Zbulwersowany poczynaniami rządu po trzęsieniu ziemi w Tokio w 1923 roku zwrócił się w stronę marksizmu[1]. Opuścił uczelnię bez dyplomu w 1925 roku, po zaangażowaniu się w działalność Japońskiej Partii Komunistycznej. W maju 1926 roku został korespondentem gazety Asahi Shimbun[1]. Pisał artykuły m.in. o sowieckich przywódcach: Leninie i Stalinie. Rok później, w październiku 1927 roku, na własną prośbę został przeniesiony do oddziału dziennika w Osace. W tym samym roku ożenił się z Eiko Hirose.

W listopadzie 1928 roku Ozaki został wysłany do Szanghaju jako korespondent, gdzie szybko nawiązał kontakt z członkami Komunistycznej Partii Chin, w tym z Agnes Smedley i innymi członkami Kominternu z siedzibą w Szanghaju[2]. W 1930 roku Smedley poznała go z Richardem Sorge, który pracował wówczas jako dziennikarz dla niemieckiego czasopisma „Soziologisches Magazin”[1]. Sorge i Ozaki mieli podobne poglądy i szybko się zaprzyjaźnili.

W lutym 1932 roku Ozaki wrócił do Japonii[3], gdzie nastroje społeczne stawały się coraz bardziej prawicowe i faszystowskie[4]. Spowodowało to, że Ozaki postanowił nawiązać kontakt z Sorge i przyjąć jego ofertę współpracy z Międzynarodówką Komunistyczną (co oznaczało szpiegostwo na rzecz Związku Radzieckiego). Ozaki pracował z Sorge 8 lat, stając się jego najbardziej wartościowym informatorem[5].

Poprzez pisanie książek i artykułów Ozaki dał się poznać jako ekspert w stosunkach chińsko-japońskich. Dzięki temu i rekomendacji Ryūnosuke Gotō w 1937 roku dołączył do klubu intelektualistów o nazwie Shōwa Kenkyūkai, think tanku utworzonego przez premiera Fumimaro Konoe.

W 1938 roku został zaproszony przez Konoe jako członek jego najbliższego otoczenia, „Klubu Śniadaniowego”, w którym na cotygodniowych śniadaniach omawiane były najważniejsze bieżące światowe wydarzenia. Ozaki uzyskał w ten sposób dostęp do poufnych informacji i był w stanie wpływać na strategiczne decyzje rządu[1]. Tą drogą dowiedział się między innymi, że Japonia chce uniknąć wojny z ZSRR. Informacja ta została przekazana przez Sorge do Moskwy. 2 lipca 1941 roku Ozaki, jako członek "Klubu Śniadaniowego", poparł plany ekspansji Japonii na holenderskie Indie Wschodnie i Singapur oraz sprzeciwił się żądaniom Hitlera inwazji na Syberię[1].

Ozaki skrytykował i wyraził obawy wobec dokumentu opracowanego 2 lipca 1941 roku w czasie narady najważniejszych przedstawicieli władz cywilnych i wojskowych, w obecności cesarza (gozen-kaigi, dosł. narada przed cesarskim obliczem). Stwierdzono w nim m.in., że konieczne jest nasilenie przygotowań do marszu na południe, co będzie się prawdopodobnie wiązać z rozpoczęciem wojny przeciwko Stanom Zjednoczonym i Wielkiej Brytanii.

Dzięki Ozakiemu we wrześniu 1941 roku wywiad sowiecki dowiedział się, że Japonia nie zamierza atakować rosyjskiego Dalekiego Wschodu, a zamiast tego zamierza rozpocząć wojnę właśnie z Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi[6]. Zwolniony z konieczności prowadzenia wojny na dwa fronty Stalin, przeniósł pilnie potrzebne dywizje syberyjskie pod Moskwę, do obrony przed Niemcami.

W dniu 15 października 1941 roku Ozaki został aresztowany w związku z aferą szpiegowską Sorge[7]. Trybunał stwierdził, że - ze względu na jego bliskość z aparatem władzy - Ozaki miał okazję do kopiowania tajnych dokumentów i przekazywania informacji osobom trzecim. Został oskarżony o naruszenie „Ustawy o bezpieczeństwie państwowym” oraz „Ustawy o ochronie spokoju publicznego”.

Ozaki został stracony w dniu 7 listopada 1944 roku (święto rewolucji październikowej w ZSRR)[7] w więzieniu Sugamo w Tokio. Podczas pobytu w więzieniu napisał opublikowane później w formie książki listy do żony i córki „Miłość jest jak Gwiezdny Deszcz”. Jego ciało zostało przekazane żonie.

W sztuce edytuj

  • Nie mamy żalu do naszej młodości (ang. No Regrets for Our Youth, jap. わが青春に悔なし) – japoński film luźno oparty na historii Ozakiego, scenariusz i reżyseria: Akira Kurosawa[8].
  • Kinoshita Junji 木下順二, A Japanese Called Otto オットーと呼ばれる日本人. – sztuka skupiona na postaci Ozakiego, wystawiona po raz pierwszy w 1962 roku, odgrywana w Japonii wielokrotnie.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f The second oldest profession: spies and spying in the twentieth century. W. W. Norton & Co, 1987, s. 186–193. ISBN 0-393-02386-9.
  2. The Tokyo Spy Ring, artykuł na SpyMuseum.Com (Wirtualne Muzeum Szpiegostwa), (ang.)
  3. Robert Whymant: Stalin's Spy: Richard Sorge and the Tokyo Espionage Ring. I.B.Tauris, 2007, s. 62. ISBN 1-84511-310-1. [dostęp 2011-04-28]. (ang.).
  4. Richard Sims: Japanese Fascism. History Today. [dostęp 2011-05-12]. (ang.).
  5. Robert Whymant: Stalin's Spy: Richard Sorge and the Tokyo Espionage Ring. I.B.Tauris, 2007, s. 93. ISBN 1-84511-310-1. [dostęp 2011-04-28]. (ang.).
  6. Ken Kotani: Japanese Intelligence in World War II. Osprey Publishing, 2009, s. 68. ISBN 1-84603-425-6. [dostęp 2011-04-28]. (ang.).
  7. a b Heiner Timmermann, Sergei A. Kondrashev, Hisaya Shirai: Spionage, Ideologie, Mythos--der Fall Richard Sorge. LIT Verlag Münster, 2005, s. 105. ISBN 3-8258-7547-4. [dostęp 2011-04-28]. (niem.).
  8. Mitsuhiro Yoshimoto: Kurosawa: film studies and Japanese cinema. Duke University Press, 2000, s. 120. ISBN 0-8223-2519-5. [dostęp 2011-04-28]. (ang.).

Bibliografia przedmiotowa edytuj