Humberto Fernández Morán

Humberto Fernández Morán (ur. 18 lutego 1924 w Maracaibo, zm. 17 marca 1999 w Sztokholmie) – wenezuelski lekarz, biofizyk i naukowiec.

Humberto Fernández Morán
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1924
Maracaibo

Data i miejsce śmierci

17 marca 1999
Sztokholm

Zawód, zajęcie

lekarz, biofizyk

Narodowość

wenezuelska

Alma Mater

Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium

Uczelnia

Centralny Uniwersytet Wenezueli,
Instytut Karolinska,
Massachusetts Institute of Technology,
Uniwersytet Chicagowski,
Uniwersytet Sztokholmski

Odznaczenia
Kawaler Orderu Gwiazdy Polarnej (1975–2022, Szwecja)

Życiorys edytuj

Urodził się 18 lutego 1924 w Maracaibo w stanie Zulia w Wenezueli. Studiował medycynę w Niemczech, na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. Studia ukończył w 1944 roku summa cum laude. Po powrocie do Wenezueli pracował jako lekarz. Zainteresowanie budową komórek nowotworowych skłoniło go do wyjazdu do Szwecji, gdzie pracował w Instytucie Fizyki, kierowanym przez Mannego Siegbahna oraz w Instytucie Karolinska, zajmując się mikroskopią elektronową. W 1954 roku zgłosił do opatentowania metodę szlifowania krawędzi diamentowych pod kątem wykorzystania jako narzędzie tnące[1]. Wynalazek ten został wykorzystany w skalpelach diamentowych oraz ultramikrotomach.

W 1954 roku powrócił do Wenezueli, gdzie założył Instituto Venezolano de Investigaciones Neurológicas y Cerebrales (IVNIC) (Wenezuelski Instytut Badań Neurologicznych i Badań Mózgu). Tam kontynuował badania tkanek zwierzęcych przy użyciu mikroskopii elektronowej; między innymi jako pierwszy opisał budowę retinuli owadów[2].

W 1958 roku objął stanowisko ministra nauki w rządzie Marcosa Péreza Jiméneza. Po jego upadku, w tym samym roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował dla NASA, a także w Massachusetts Institute of Technology oraz Uniwersytecie Chicagowskim.

W 1985 roku wyjechał do Sztokholmu, jego żona – Anna Browallius była Szwedką – gdzie pracował na Uniwersytecie Sztokholmskim. Za swoją pracę został odznaczony, między innymi, szwedzkim Orderem Gwiazdy Polarnej. Zmarł 17 marca 1999 roku w Sztokholmie.

Odznaczenia i nagrody edytuj

Przypisy edytuj

  1. Centro de Biología Estructural: Zgłoszenie patentowe. cbe.ivic.ve. [dostęp 2012-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
  2. Fine Structure of the Insect Retinula as Revealed by Electron Microscopy. „Nature”. 177, s. 742–743, 21 April 1956. DOI: 10.1038/177742a0. 

Bibliografia edytuj