Hundaru (VII w. p.n.e.) – władca krainy Dilmun (identyfikowanej obecnie z Bahrajnem), współczesny asyryjskiemu królowi Aszurbanipalowi (668-627? p.n.e.)[1]. Według jednej z inskrypcji z Niniwy Aszurbanipal otrzymywać miał od Hundaru coroczny trybut[2]. Znany jest też list Aszurbanipala do Hundaru, w którym Aszurbanipal przedstawia siebie jako tego, z którego woli Hundaru mógł rządzić Dilmunem:

Hundaru
władca Dilmun
Okres

VII w. p.n.e.

Czyż nie wiesz tego, że to ja daję tobie królestwo Dilmunu, w którym będziesz mieszkał, (w którym) będziesz żył pod moją ochroną?[2].

Hundaru wspominany jest też w listach Bel-ibni, asyryjskiego gubernatora Kraju Nadmorskiego za rządów Aszurbanipala[3]. Według jednego z listów Bel-ibni posłać miał Idru, wysłannika Hundaru, do pałacu króla asyryjskiego z trybutem z Dilmunu[2]. W innym Bel-ibni podważał lojalność Hundaru, podejrzewając go o sprzyjanie i udzielanie schronienia Nabu-bel-szumati, wrogowi Asyrii[2].

Przypisy edytuj

  1. Potts D.T., The Archaeology..., s. 36.
  2. a b c d Potts D.T., The Archaeology..., s. 37.
  3. Potts D.T., The Archaeology..., s. 36-37.

Bibliografia edytuj

  • Potts D.T., The Archaeology and Early History of the Persian Gulf, w: Potter L.G. (ed.), The Persian Gulf in History, Palgrave Macmillan, 2009, s. 27-56.