Huragan Rita – potężny cyklon tropikalny, siedemnasty sztorm z nazwą własną, dziewiąty huragan i piąty duży huragan na Atlantyku w roku 2005.

Huragan Rita
Huragan 5 kategorii
w skali Saffira-Simpsona
Ilustracja
Huragan Rita 21 września 2005
Typ

Huragan

Początek

17 września 2005

Koniec

26 września 2005

Najwyższa prędkość wiatru

290 km/h

Najniższe ciśnienie

895 hPa

Ofiary śmiertelne

120 osób

Straty materialne

Ok. 10 miliardów dolarów

Dotknięte kraje

Bahamy, Stany Zjednoczone

Plan
Trasa przejścia Rity

Uformował się nad wyspami Bahama. 18 września 2005 jego wiatry osiągnęły siłę sztormu tropikalnego, a następnie wzrosły do siły huraganu. Po przejściu przez Cieśninę Florydzką, na południe od Florydy i na północ od Kuby, huragan wzmocnił się nad Zatoką Meksykańską do najwyższej, 5 kategorii na skali Saffira-Simpsona. Przez pewien czas był trzecim najsilniejszym (według ciśnienia) huraganem zanotowanym w historii Stanów Zjednoczonych, i w związku z tym obawiano się, że wywoła katastrofalne zniszczenia, porównywalne do tych spowodowanych przez huragan Katrina miesiąc wcześniej. Jednak przed uderzeniem w ląd huragan osłabł do kategorii 3.

Huragan doszedł wybrzeża Teksasu i Luizjany rano 24 września, jego środek przeszedł nad miastem Port Arthur. Następnie po przejściu nad ląd huragan w ciągu dnia stracił na sile i został przekwalifikowany na sztorm tropikalny, następnie na depresję tropikalną. Huragan zdewastował długi odcinek wybrzeża, niszcząc doszczętnie wiele małych nadmorskich miejscowości. Straty w ludziach bezpośrednio spowodowane przez huragan były jednak małe (6 osób), głównie dzięki sprawnej ewakuacji zagrożonych terenów.

Przez pewien czas sądzono, iż huragan skręci na północ i zdewastuje obszary już dotknięte przez Huragan Katrina. Na szczęście tak się nie stało, jednak region otrzymał duże ilości deszczu i wiatry o sile sztormu tropikalnego, co utrudniło usuwanie skutków poprzedniego huraganu. W piątek przed południem czasu lokalnego deszcze i spiętrzone przez huragan wody spowodowały nowe przerwy w wałach otaczających miasto Nowy Orlean, powodując ponowne zalanie niektórych części miasta.

Przez kilka dni obawiano się, że huragan uderzy w okolice Houston, w rejonie gdzie skupiona jest duża część amerykańskiego przemysłu naftowego. W obawie przed huraganem zarządzono ewakuację około 2 mln ludzi z okolic Houston. Jednak huragan przeszedł dalej na zachód i rafinerie unikneły większych zniszczeń. Łącznie przed huraganem tymczasowo wyłączono z produkcji 30% mocy przetwórczej amerykańskich rafinerii (wliczając rafinerie uszkodzone przez huragan Katrina). Minął pewien czas zanim rafinerie te powróciły do pełnej produkcji, co podniosło tymczasowo ceny benzyny w Stanach Zjednoczonych. Na skutek huraganu wyłączono też z produkcji wielką liczbę platform wiertniczych w Zatoce Meksykańskiej, co poważnie obniżyło dostawy ropy i gazu ziemnego dla amerykańskiej gospodarki podczas zimy tamtego roku.

Linki zewnętrzne edytuj