Hydrochus ignicollis

Hydrochus ignicollisgatunek chrząszcza z rodziny wodopływkowatych.

Hydrochus ignicollis
Motschulsky, 1860
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Staphyliniformia

Nadrodzina

kałużnicokształtne

Rodzina

wodopływkowate

Rodzaj

Hydrochus

Gatunek

Hydrochus ignicollis

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1860 roku przez Wiktora Moczulskiego[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3,6 do 4 mm[2][3]. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem oraz rudymi, częściowo przyciemnionymi głaszczkami i czułkami, zaopatrzona w duże, wyłupiaste oczy. Czułki mają trzy ostatnie człony owłosione i formujące buławkę. Długość głaszczków jest zbliżona do długości czułków, a ich człon ostatni jest dłuższy niż przedostatni. Przedplecze również jest czarne z metalicznym połyskiem, mniej więcej tak szerokie jak głowa i wyraźnie węższe od pokryw, pokryte dużymi dołkami. Pokrywy są szersze i krótsze niż u H. elongatus, ale ponad trzykrotnie dłuższe od przedplecza i dwukrotnie dłuższe niż szerokie[2], w zarysie już od kątów barkowych rozszerzające się wyraźnie ku tyłowi[3]. Mają silnie punktowane rzędy[2] i kilowato wyniesione międzyrzędy drugi, czwarty, szósty i ósmy; trzeci międzyrząd jest tuż przed podstawą wyniesiony słabiej niż drugi i czwarty[3]. Rzędy i międzyrzędy przerwane są przedwierzchołkowo poprzeczną, wąską i płaską listewką, za którą leżą powiększone punkty wierzchołkowe[2][3]. Barwa pokryw jest czarna, zwykle z metalicznym połyskiem na kilach. Odnóża są rude, częściowo przyciemnione. Genitalia samca cechują się początkiem wierzchołkowego rozszerzenia lewej paramery opatrzonym wklęsłym wcięciem i pozbawionym ząbka, a rurką o słabszym niż u H. elongatus zwężeniu sięgającym od nasady do połowy długości[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad wodny. Zasiedla bagniste pobrzeża mórz oraz płytkie i zarośnięte roślinnością wody rzek, jezior i rowów. Często znajdywany na turzycach[4].

Gatunek palearktyczny, o środkowoeuropejskim typie rozsiedlenia[3], znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Niemiec, Austrii, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, europejskiej części Rosji (na północ po Karelię[4])[1][3] oraz anatolijskiej części Turcji[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek bliski zagrożenia wymarciem (NT)[5].

Przypisy edytuj

  1. a b M. Hansen: Hydrochidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea – Histeroidea – Staphylinoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2004, s. 42–43.
  2. a b c d e Von Arved Lompe: Gattung: Hydrochus Leach. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-03-01].
  3. a b c d e f g Mustafa Cemal Darilmaz, Suat Kiyak. An Annotated checklist and key to the Turkish Elongated Water Scavenger Beetles (Coleoptera: Hydrochidae). „Baltic Journal of Colepterology”. 8 (2), s. 149-154, 2008. 
  4. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Uzupełnienia tomów 2-21. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (22), 2000. 
  5. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.