Hypharpax antarcticus

Hypharpax antarcticus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Harpalinae.

Hypharpax antarcticus
(Castelnau, 1867)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Harpalinae

Plemię

Harpalini

Podplemię

Anisodactylina

Rodzaj

Hypharpax

Gatunek

Hypharpax antarcticus

Synonimy
  • Harpalus antarcticus Castelnau, 1867
  • Diaphoromerus antarcticus (Castelnau, 1867)

Taksonomia edytuj

Gatunek opisany został w 1867 roku przez Francis de Laporte de Castelnau jako Harpalus antarcticus[1].

Opis edytuj

Ciało długości od 4,5 do 5,5 mm, nieco wypukłe, zielone lub lśniąco czarne z nasadą czułków i ⅔ goleni jaśniejszymi, trochę z miedzianym lub zielono-złotym połyskiem, ogólnie gładkie i bezwłose, o mikrorzeźbie umiarkowanie poprzecznej. Głowa na wysokości oczu węższa od wierzchołka przedplecza, z przodu płaska, a z tyłu nieco wypukła. Głaszczki nieścięte wierzchołkowo. Przedostatni człon głaszczków wargowych o 2 długich i 2-3 krótkich szczecinkach. Przedplecze silnie poprzeczne, prawie wielokątne, o bokach umiarkowanie wypukłych, niezafalowanych, zbiegających się ku prostej tak szerokiej jak nasada pokryw podstawie. Przednie kąty słabo rozwinięte, zaokrąglone, a tylne dobrze rozwinięte, tępe. Dołki przypodstawowe płytkie i szerokie. Punktowanie przedplecza silnie rozwinięte. Episternity zatułowia dłuższe niż szerokie. Pokrywy najszersze około połowy długości, około 2,3 raza dłuższe niż szerokie, o ramionach kanciastych i pozbawionych ząbka, przedwierzchołkowym zafalowaniu słabym i międzyrzędach płaskich i niepunktowanych. Edeagus w widoku bocznym o wierzchołku spuchniętym, guzikowatym, a w widoku grzbietowym o ostium silnie zgiętym w prawo[1].

Biologia i ekologia edytuj

Gatunek nizinny, górski, subalpejski i alpejski. Bytuje na łąkach, pastwiskach, polach uprawnych i brzegach rzek, gdzie przebywa na ziemi i na roślinach. Aktywny całorocznie, głównie za dnia, szczególnie w czasie słonecznym. Gdy pochmurno chowa się pod kamieniami. Makropteryczny[1].

Rozprzestrzenienie edytuj

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, gdzie występuje na Wyspie Południowej i Wyspach Chatham[2][1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d A. Larochelle, M.-C. Larivière. Harpalini (Insecta: Coleoptera:Carabidae: Harpalinae). „Fauna of New Zealand”. 53, s. 37-38, 2005. Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press. 
  2. Hypharpax antarcticus w Carabidae of the World. [dostęp 2014-02-05].