Iłarion Hrabowycz
Iłarion Hrabowycz[a] (18 czerwca 1856, w Szmańkowcach, zm. 24 lipca 1903, we Lwowie) – ukraiński poeta, publicysta i nauczyciel.
 Kwatera nr 31 na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (w okolicach dawnego grobu I. Hrabowycza) | |
| Imię i nazwisko |
Iłarion Michajłowycz Hrabowycz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1856 |
| Data i miejsce śmierci |
24 lipca 1903 |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Biografia edytuj
Iłarion Hrabowycz urodził się 18 czerwca 1856 r. w rodzinie greckokatolickiego księdza Mychajły Hrabowycza we wsi Szmańkowce, w ówczesnym Królestwie Galicji i Lodomerii.
W 1884 r. ukończył studia na Wydziale Filozoficznym C. K. Uniwersytetu Franciszka I we Lwowie z nauczycielską specjalizacją zawodową. Następnie uczył w gimnazjach w Buczaczu (c. k. gimnazjum (dawne bazyliańskie)[1]), Samborze (c.k. Gimnazjum im. Arcyksiężniczki Elżbiety)i Lwowie (z niemieckim językiem wykładowym).
Zmarł według niektórych źródeł 11[2], a według innych 24 lipca[3] 1903 r. we Lwowie. Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (grób nie zachował się).
Twórczość edytuj
Zaczął pisać w połowie lat 70. XIX wieku. Był autorem krótkiej powieści historycznej, esejów, poezji. Współpracował z czasopismami „Zoria”, „Diło”, „Swyt” i innymi.
Najbardziej znane utwory:
- Marta Borecka (powieść, 1880, adaptacja powieści N. Karamzina Marta Borecka, albo Podbicie Nowogrodu[3]),
- Krótka historia Nowogrodu (1880),
- Najlepsza Wielkanoc (opowieść autobiograficzna, 1882),
- Przeklęty loch,
- Wybór poezji (Lwów, 1905).
Przypisy edytuj
- ↑ Wzmiankowany jako Hilarjon Grabowicz; zob.: Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: drukarnia Wł. Łozińskiego, 1885, s. 353; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: drukarnia Wł. Łozińskiego, 1886, s. 353.
- ↑ Легка О. Грабович Іляріон (Ілярій, Іларіон) Михайлович… — С. 427.
- ↑ a b Богдан Пиндус, Сергій Ткачов, Грабович Іларіон Михайлович…, s. 409.
Uwagi edytuj
- ↑ W niemiecko- i polskojęzycznych źródłach – Hilarion Grabowicz; zob.: Jahresbericht des K. K. Zweiten Ober-Gymnasiums in Lemberg fur das Schuljahr 1898. Lemberg, 1898, s. 44–45. (niem.); Przyroda w pieśniach ludowych polskich i ruskich = Die Natur in den Volksliedern der Polen und Ruthenen, Grabowicz Hilarion Michajłowicz (1856—1903) Wskazówki metodyczne do nauki języka polskiego w gimnazjum niższem.
Bibliografia edytuj
- О. Легка, Грабович Іляріон (Ілярій, Іларіон) Михайлович // Франківська енциклопедія: у 7 т. / редкол.: М. Жулинський, Є. Нахлік, А. Швець та ін., Львів: Світ, 2016, Т. 1: А — Ж / наук. ред. і упоряд. Є. Нахлік; передмова М. Жулинський, Є. Нахлік, s. 427—428, ISBN 978-966-914-034-0.
- Б. Пиндус, С. Ткачов: Грабович Іларіон Михайлович. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 1: А—Й. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2004, s. 409. ISBN 966-528-197-6. (ukr.)
- Струни. Т. 2, 1922.
Linki zewnętrzne edytuj
- Hilarion Grabowicz w: Bibliografia Estreichera. estreicher.uj.edu.pl. [dostęp 2022-07-26].