IC 1396gromada otwarta, powiązana z otaczającą ją mgławicą emisyjną. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Cefeusza. Została odkryta w sierpniu 1893 roku przez Edwarda Barnarda[2].

IC 1396
Ilustracja
Mgławica Trąba Słonia w IC 1396
Odkrywca

Edward Barnard

Data odkrycia

sierpień 1893

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Cefeusz

Typ

otwarta, typ IV 3 m n

Rektascensja

21h 38m 08,7s[1]

Deklinacja

+57° 26′ 48″[1]

Odległość

3000 lat świetlnych (920 pc)

Jasność obserwowana

3,5 m

Rozmiar kątowy

170' × 140'[2]

Charakterystyka fizyczna
Liczba gwiazd

50

Alternatywne oznaczenia
Cr 439, Tr 37, Lund 995, OCL-222

Gromada ta jest jedną z największych widocznych na niebie, jej widoczna średnica kątowa jest prawie trzy razy większa niż średnica kątowa Księżyca. IC 1396 możliwa jest do zaobserwowania przez teleskop o średnicy 10 cm lub większej przy użyciu jak najmniejszego powiększenia.

IC 1396 rozciąga się na setki lat świetlnych. Choć posiada tak spore rozmiary, jest to mgławica słabo widoczna. W mgławicy tej świecący kosmiczny gaz miesza się z ciemnymi chmurami pyłowymi, z których najbardziej znana jest Mgławica Trąba Słonia. Na krawędzi IC 1396 znajduje się nadolbrzym Gwiazda Granat, a mgławica należąca do kompleksu otacza znajdującą się blisko centrum gwiazdę wielokrotną Struve 2816. W obszarze gromady IC 1396, odległym od Ziemi o 3000 lat świetlnych, formują się gwiazdy.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b IC 1396 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b Courtney Seligman: IC 1396. Celestial Atlas. [dostęp 2017-03-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj