II wojna Brytyjczyków z Sikhami
 |
Ten artykuł od 2018-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
II wojna Brytyjczyków z Sikhami prowadzona była pomiędzy królestwem Sikhów w Pendżabie i Brytyjską Kompanią Wschodnioindyjską w latach 1847-1848. Jej rezultatem było włączenie królestwa Sikhów oraz aneksja Pendżabu, w rezultacie której powstała Północno-Zachodnia Prowincja Pograniczna.
_The_Battle_of_Goojerat,_on_the_21st_February_1849,_hand-coloured_aquatint_by_J._Harris_after_Marten,_image_.,_R._Ackermann,_1850.jpg)
| |||
| Czas |
1847–1848 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik |
zwycięstwo brytyjskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Sytuacja poprzedzająca wojnę edytuj
Warunki pokoju z Lahaur upokarzały i były niezwykle uciążliwe dla królestwa Sikhów w Pendżabie. Faktycznie królestwo było pośrednio rządzone przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską. Maharadża wprowadzony na tron przez Kompanię (był to jeden z warunków traktatu pokojowego) niewiele znaczył, a był nim rezydent Kompanii w Lahaur Henry Lawrence. II wojna wybuchła w wyniku buntu sikhijskiej armii w Multan w kwietniu 1848, buntu skierowanemu przeciwko nieuczciwym rządom Kompanii Wschodnioindyjskiej.
Przebieg zdarzeń edytuj
Multan – ośrodek buntu – był pod oblężeniem od sierpnia 1848 i padł w styczniu 1849. Nocna bitwa pod Chillianwala 13 stycznia 1849 nie była rozstrzygająca. Decydująca bitwa stoczona została pod Gujrat. Resztki armii sikhijskiej poddały się w Rawalpindi 14 marca.
Następstwa edytuj
Królestwo sikhijskie zostało zaanektowane przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską. Bunt dał Kompanii pretekst do aneksji bogatego królestwa i uwieńczenia sukcesem ich ambitnego planu włączenia północnych Indii pod brytyjskie panowanie.