Wikipedia

ISO 17025

ISO 17025 – norma systemu zarządzania jakością opracowana w 1999 roku (pierwsza edycja) w celu ujednolicenia wymagań technicznych i wymagań z zakresu zarządzania jakością, przeznaczonych dla laboratoriów badawczych.

Druga edycja normy ISO 17025 została wydana w 2005 roku. edytuj

Wymagania opisano w dwóch rozdziałach.

Część pierwsza zawierała wymagania dotyczące:

  • systemu zarządzania
  • dokumentacji i zapisów
  • zakupów usług i towarów
  • obsługi klienta
  • przeglądu zarządzania

W części drugiej normy zostały zebrane wymagania określające kompetencje techniczne laboratoriów w zakresie pomiarów i badań, w tym wymagania dotyczące:

  • personelu
  • warunków lokalowych i środowiskowych
  • metod badań lub wzorcowań wraz z ich walidacją, szacowaniem niepewności
  • pobierania próbek i postępowanie z obiektami do badań
  • zapewnienia jakości badań
  • sposobu przedstawiania wyników badań i wzorcowań

Trzecie (aktualne) wydanie normy ISO 17025 zostało wydane w listopadzie 2017 roku. edytuj

Struktura trzeciego wydania normy nawiązuje do pozostałych norm serii ISO 17000 oraz norm serii ISO 9001. Standard składa się z pięciu sekcji:

  • wymagania ogólne
  • wymagania organizacyjne
  • wymagania dotyczące zasobów
  • wymagania dotyczące procesów
  • wymagania w zakresie zarządzania.

Głównym celem wdrożenie systemu ISO 17025 jest poprawa jakości przeprowadzanych badań oraz pomiarów. Wymagania systemu ISO 17025 są głównie przeznaczone do laboratoriów badawczych i testujących w celu potwierdzenia ich kompetencji w zakresie przeprowadzanych badań, pomiarów i wzorcowań. Wymagania normy ISO 17025 są zgodne z wymaganiami jakościowymi normy ISO 9001 i stanowią jej uzupełnienie techniczne. Wdrożenie systemu ISO 17025 jest zakończone złożeniem wniosku do Polskiego Centrum Akredytacji, a następnie po pozytywnej weryfikacji dokumentacji i procedur, wydaniem akredytacji dla danego laboratorium.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=ISO_17025&oldid=69040042”