Ibsan
Postać z Starego Testamentu
Ibsan (hebr. אִבְצָן) – postać biblijna, jeden z sędziów Izraela, opisany w Księdze Sędziów (Sdz 12,8-10).
 XVI-wieczny wizerunek Ibsana | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Dzieci |
30 synów, 30 córek |
Objął rządy nad Izraelem po śmierci Jeftego. Według Biblii pochodził z Betlejem, utożsamianym powszechnie przez biblistów z Betlejem w Galilei (stąd przypuszczenie, iż należał do plemienia Zebulona). Miał trzydziestu synów i trzydzieści córek, które wydał za mąż „poza granicami”. Nie ma pewności, czy chodzi tu o mężczyzn z innego plemienia izraelskiego, czy o cudzoziemców[1]. Zmarł po siedmiu latach rządów i został pochowany w rodzinnym mieście. Rządy po nim objął Elon.
Przypisy edytuj
- ↑ Barry G. Webb, The Book of Judges, Wm. B. Eerdmans Publishing, Grand Rapids 2012, s. 344.
- ↑ hasło IBZAN. [w:] Jewish Encyclopedia [on-line]. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Israel P. Loken, The Old Testament Historical Books. An Introduction, Xulon Press 2008.