Ictitherium

wymarły rodzaj ssaka

Ictitherium – wymarły rodzaj ssaka drapieżnego z rodziny hienowatych (Hyaenidae).

Ictitherium
Wagner, 1848[1]
Ilustracja
Czaszka I. viverrinum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

ssaki żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Nadrodzina

kotokształtne

Rodzina

hienowate

Rodzaj

Ictitherium

Typ nomenklatoryczny

Ictitherium viverrinum Roth & Wagner, 1854

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Charakterystyka edytuj

Osiągały 1.20 m długości zwierzę wyglądało podobniej do cywety niż hieny, posiadając długie ciało z krótkimi nogami. Po osadzonych zębach widać, że było owadożercą. Ictitherium były licznymi zwierzętami, często pojawiają się w zbiorowych mogiłach powodowane przez powodzie. Być może, wczesna hiena żyła w stadzie i miała ład społeczny, całkiem podobnie jak jego współcześni potomkowie. Żyła w lasach w połowie miocenu 11-7 milionów lat temu w Europie[potrzebny przypis].

Etymologia edytuj

  • Galeotherium: gr. γαλεη galeē lub γαλη galē „łasica”; θηριον thērion „dzike zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”[6]; młodszy homonim Galeotherium Jäger, 1839 (Ursidae).
  • Ictitherium: gr. ικτις iktis, ικτιδις iktidis „łasica”; θηριον thērion „dzike zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”[7]; nowa nazwa dla Galeotherium Wagner, 1840.
  • Lepthyaena: gr. λεπτος leptos „delikatny, drobny”; rodzaj Hyaena Brisson, 1762 (hiena)[8]. Gatunek typowy: Ictitherium sivalense Lydekker, 1877.
  • Sinictitherium: nowołac. Sinensis „chiński” , od Sina „Chiny”, od późnołac. Sinae „chiński”, od gr. Σιναι Sinai „chiński”[9]; rodzaj Ictitherium Wagner, 1838. Gatunek typowy: Ictitherium sinense Zdansky, 1924 (= Ictitherium viverrinum Roth & Wagner, 1854).
  • Paraictitherium: gr. παρα para „blisko, obok”[10]; rodzaj Ictitherium Wagner, 1838. Gatunek typowy: Ictitherium pannonicum Kretzoi, 1952.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należały następujące gatunki[11]:

Przypisy edytuj

  1. J.A. Wagner. Urweltliche Säugthier-Ueberreste aus Griechenland. „Abhandlungen der Mathematisch-Physikalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 5 (2), s. 375, 1850. (ang.). 
  2. J.A. Wagner. Fossile Ueberreste von einem Affen und einigen andern Säugthieren aus Griechenland. „Abhandlungen der Mathematisch-Physikalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 3 (1), s. 165, 1843. (niem.). 
  3. R. Lydekker. Siwalik and Narbada Carnivora. „Memoirs of the Geological Survey of India. Palaeontologia Indica”. 2 (6), s. 312, 1884. (ang.). 
  4. M. Kretzoi. Die Raubtiere von Gombaszög nebst einer Übersicht der Gesamtfauna. „Annales Musei Nationalis Hungarici”. 31, s. 114, 1938. (niem.). 
  5. Ю.А. Семенов: Иктитерии и морфологически сходные гиены неогена СССР. Киев: Издательство „Наукова думка”, 1989, s. 69. ISBN 5-12-000824-0. (ros.).
  6. Palmer 1904 ↓, s. 289.
  7. Palmer 1904 ↓, s. 348.
  8. Palmer 1904 ↓, s. 371.
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 213.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 161.
  11. J. Zijlstra: Ictitherium. Hesperomys project. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).

Bibliografia edytuj