Ignacio Padilla (ur. 7 listopada 1968 w Meksyku, zm. 20 sierpnia 2016[1]) – meksykański pisarz, dziennikarz i eseista.

Ignacio Padilla (2005)

Debiutował pod koniec lat 80. zbiorem opowiadań Subterráneos. Pierwszą powieść wydał w 1994. Przez pewien czas był redaktorem naczelnym Playboya, w latach 2001–2003 był attaché londyńskiej ambasady Meksyku. Pracował jako wykładowca uniwersytecki. Należał do grupy literackiej Generación del crack. Jego utwory były wielokrotnie nagradzane, np. wydany w Polsce Amphitryon zdobył Premio Primavera de Novela.

Tytuł powieści nawiązuje do mitu o Amfitrionie, a jej akcja rozgrywa się w Europie w pierwszej połowie XX wieku – kluczowe wydarzenia mają za tło I i II wojnę światową. Bohaterami są ludzie tracący swą tożsamość w wyniku partii szachów. Uczestnikiem jednej z takich transakcji staje się nazistowski zbrodniarz Adolf Eichmann. W prozie Padilli zauważalny jest wpływ Jorge Luisa Borgesa.

Powieści edytuj

  • El año de los gatos amurallados (1994)
  • Las tormentas del mar embotellado (1994)
  • La catedral de los ahogados (1995)
  • Si volviesen sus majestades (1996)
  • Los funerales de Alcaraván (1999)
  • Amphitryon (2000)
  • Espiral de artillería (2003)
  • La gruta del Toscano (2006)

Przypisy edytuj

  1. Mexican writer Ignacio Padilla dies in car accident. indianexpress.com, 2016-08-21. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-21)]. (ang.).