Ignacy Dominik Łopaciński

Ignacy Dominik Łopaciński herbu Lubicz (ur. 18 września 1822 w Sarii; zm. 11 maja 1882 tamże) – ziemianin, członek władz powstania styczniowego 1863.

Ignacy Dominik Łopaciński
Ilustracja
Herb
Lubicz
Rodzina

Łopacińscy herbu Lubicz

Data i miejsce urodzenia

18 września 1822
Saria

Data i miejsce śmierci

11 maja 1882
Saria

Ojciec

Józef Mikołaj Łopaciński

Matka

Dorota Morykoni

Żona

Maria Szumska

Dzieci

Józef Łopaciński
Zofia Dorota Łopacińska
Stanisław Jan Łopaciński

Pochodził z odnogi saryjskiej Łopacińskich, ojciec Stanisława i dziadek Euzebiusza. Marszałek szlachty powiatu drysieńskiego w latach 1855-58, później sędzia honorowy drysieński. Po śmierci żony wybudował w Sarii kościół w stylu ostrołukowym na wzór kościoła św. Anny w Wilnie.

W czasie powstania styczniowego został członkiem Wydziału Zarządzającego Prowincjami Litwy[1][2] ustanowionego przez Tymczasowy Rząd Narodowy. W odwecie za jego udział w powstaniu kozacy splądrowali i zniszczyli pałac w Leonpolu należący do Łopacińskich.

Przypisy edytuj

  1. Mieczysław Jackiewicz: Powstanie Styczniowe w Wilnie i okolicy oraz represje popowstaniowe (1). kurierwilenski.lt, 2013-01-21. [dostęp 2016-03-29].
  2. Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857-1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami tom 1 tom 2 Wilno 1913.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

 
Ignacy Dominik Łopaciński, ok. 1860