Ignacy Rychlik

polski historyk

Ignacy Rychlik (ur. 11 kwietnia lub 22 listopada 1856 w Wadowicach, zm. 4 lutego 1938 tamże) – polski nauczyciel, historyk i geograf, burmistrz elekt Jarosławia i poseł do parlamentu wiedeńskiego.

Ignacy Rychlik
Ilustracja
Ignacy Rychlik
Herb
Korczak
Rodzina

Rychlikowie

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia lub 22 listopada 1856
Wadowice

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1938
Wadowice

Ojciec

Jan Rychlik

Żona

Julia Rychlikowa

Dzieci

Kazimierz Rychlik

Ignacy Rychlik
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1856
Wadowice

Data śmierci

1928

Burmistrz Jarosławia
Okres

od 20 października 1919
do 22 lipca 1920

Przynależność polityczna

ND

Poprzednik

Kazimierz Krzanowski

Następca

Edmund Galik

Poseł do Rady Państwa
Okres

od 1897
1916
do 1901
1918

Wiceprzewodniczący rady powiatowej
Okres

od 1912
do 1913

Poprzednik

Adolf Dietzius

Następca

Adolf Dietzius

Życiorys edytuj

Urodził się 11 kwietnia[1] lub 22 listopada 1856 w Wadowicach w katolickiej rodzinie o szlacheckich korzeniach. Był synem Jana (zm. 1910)[2]. Maturę zdał w 1874 w gimnazjum w Wadowicach, a następnie rozpoczął studia na UJ na wydz. Filozoficznym, ze specjalizacją z historii i geografii. Studia na UJ ukończył w 1876 roku. W latach 18761878 kontynuował naukę na uniwersytecie w Wiedniu. Podjął pracę nauczyciela od 2 grudnia 1878[1]. Od tego roku pracował w Rzeszowie. Od 1880 aż do emerytury pracował w Jarosławiu. Podstawowy egzamin nauczycielski który zdał w Krakowie 10 czerwca 1882[1], dawał mu uprawnienia do nauczania historii i geografii w języku polskim i niemieckim we wszystkich klasach gimnazjalnych. 17 sierpnia 1889 został mianowany nauczycielem rzeczywistym[1]. Nauczanie w jarosławskim gimnazjum rozpoczął w 1889 roku na stanowisku nauczyciela rzeczywistego, w 1899 został profesorem, a w latach 19051927 piastował godność dyrektora gimnazjum. Obok pracy pedagogicznej zajmował się też naukową. Pozostawił po sobie świetne opracowania historyczne, z których na szczególne uznanie zasługują: „Kościół i Klasztor pp. Benedyktynek w Jarosławiu”, „Kościół Kolegiata Wszystkich Świętych w Jarosławiu” oraz „Księstwa Oświęcimskie i Zatorskie” Tarnów – 1889. Prawie od samego początku pobytu w Jarosławiu bardzo angażował się w życie miasta. Był wieloletnim członkiem Rady Miasta (18901928), rady powiatu (18901918), w latach 19121913 wiceprzewodniczącego rady powiatu, a w 1919 został wybrany na burmistrza Jarosławia, przez kilka kadencji był posłem do Rady Państwa w Wiedniu z okręgu Jarosław-Rzeszów (m.in. w latach 18971901, 19161918), w Polskiej Komisji Likwidacyjnej był naczelnikiem Wydz. Oświatowego (odpowiednik ministerstwa), w latach19061926 pełnił funkcję wiceprezesa Kasy Oszczędności, a w latach 19261928 przewodniczącego Komisji rewizyjnej Kasy Oszczędności, w latach 1902 - 1927 prezes Towarzystwa Bursy im. Mikołaja Kopernika. Zmarł 4 lutego 1938 w Wadowicach.

Otrzymał tytuł c.k. radcy rządu[1]. Przyznano mu tytuł honorowego obywatela Dębicy[1].

Zarząd Miasta Jarosławia (1919-120)
Urząd Nazwisko Kadencja
Burmistrz Jarosławia Ignacy Rychlik 1919-1920
Wiceburmistrz Edmund Galik 1919-1920
II Wiceburmistrz Władysław Brodowicz 1919-1920
sekretarz Stanisław Szeligowski 1919-1920
asesor Piotr Kopystyński 1919-1920
asesor Jan Pretorius 1919-1920
assesor Arnold Friedwald 1919-1920
asesor Maksymilian Segal 1919-1920
asesor Julian Majlich 1919-1920
assesor Józef Chodankiewicz 1919-1920
assesor Anzelm Händel 1919-1920
kancel. Weronika Pelc 1919-1920
komendant Komisariatu policji państwowej M. Zalewski 1919-1920
księgowy Stanisław Kużniar 1919-1920
starszy inżynier Stanisław Sierankiewicz 1919-1920
lekarz Właysław Orłowski 1919-1920
kasjer Tomasz Cena 1919-1920
maszynistka Maria Wercińska 1919-1920
II inżynier Zdzisław Gadomski 1919-1920
weter. Józef Heller 1919-1920
II lekarz Salo Rossberger 1919-1920
naczelnik straży ogniowej Władysław Ziembowicz 1919-1920
dyrektor gazowni Wiktor Nowak 1919-1920

Publikacje edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 4.
  2. Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 2, nr 30 z 24 lipca 1910. 

Bibliografia edytuj

  • Sprawozdanie Dyrekcji. ck. Gimn. I w Jarosławiu z lat 1900–1918
  • Księga pamiątkowa jubileuszu 100-lecia Gimnazjum i LO w Jarosławiu, Jarosław 1987
  • A. Puszka Nauczyciele historii i geografii państw. Szkół średnich w Galicji w dobie autonomii, Lublin 1999
  • Andrzej Wondaś Szkice do dziejów Jarosławia t. 2, Jarosław 1935
  • Księga pamiątkowa poświęcona Zjazdowi Jubileuszowemu z okazji 50-lecia istnienia Gimnazjum I. w Jarosławiu 1884-1934, Jarosław 1934
  • Z kroniki żałobnej ,,Jarosławskie Wiadomości Parafialne" 1938, nr 2
  • Słownik biograficzny twórców oświaty i kultury XIX i XX wieku Polski Południowo- Wschodniej, (red.) Kazimierz Szmyd, Rzeszów 2015
  • Zbigniew Zięba, Jarosławskie cmentarze, Jarosław 2008
  • Jarosławski Słownik Biograficzny, (red.) Beata Kościelny, Jarosław 2018
  • Krystyna Kieferling, Krótka opowieść o mieście Jarosławiu w województwie podkarpackim leżącym, Jarosław 2011

Linki zewnętrzne edytuj