Ignacy Zakka I Iwas

patriarcha monofizyckiego Kościoła jakobickiego

Moran Mor Ignacy Zakka I Iwas (ur. 21 kwietnia 1933 w Mosulu, zm. 21 marca 2014 w Kilonii) – duchowny „monofizyckiegokościoła jakobickiego, od 1980 122. patriarcha tego kościoła – „Patriarcha Antiochii i Całego Wschodu, Najwyższy Kapłan Powszechnego Syryjskiego Ortodoksyjnego Kościoła Antiochii”.

Ignacy Zakka I
Patriarcha Antiochii i Całego Wschodu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1933
Mosul

Data i miejsce śmierci

21 marca 2014
Kilonia

Patriarcha Syryjskiego kościoła Ortodoksyjnego
Okres sprawowania

1980–2014

Wyznanie

orientalne

Kościół

Syryjski Kościół Ortodoksyjny

Śluby zakonne

6 czerwca 1954

Prezbiterat

11 listopada 1957

Sakra biskupia

17 listopada 1963

Wybór patriarchy

14 września 1980

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 listopada 1963

Konsekrator

Ignacy Jakub III

Patriarcha urodził się 21 kwietnia 1933 (niektóre źródła podają 1932) w Mosulu (Irak). Ukończył tamtejsze szkoły prowadzone przez kościół jakobicki, a następnie studiował w seminarium teologicznym świętego Efrema. Po ukończeniu seminarium przez jakiś czas był jego wykładowcą. W 1955 został sekretarzem kurii patriarchatu, następnie osobistym sekretarzem patriarchy Ignacego Efrema I Barsuma, a po jego śmierci – kolejnego patriarchy Ignacego Jakuba III.

6 czerwca 1954 Zakka Iwas został mnichem, a 11 listopada 1957 odebrał święcenia kapłańskie. W 1958 ukończył podyplomowy kurs dziennikarstwa. W latach 1960–1962 studiował anglistykę, języki orientalne i teologię pastoralną w prowadzonym przez kościół episkopalny Ogólnym Seminarium Teologicznym (General Theological Seminary) w Nowym Jorku, gdzie został magistrem anglistyki. W latach 1962 i 1963 był obserwatorem patriarchy jakobickiego na dwóch sesjach soboru watykańskiego II.

17 listopada 1963 ówczesny patriarcha jakobicki Jakub III wyświęcił Zakkę Iwasa na biskupa, nadając mu imię Seweriusza, i mianował go metropolitą archidiecezji Mosulu. Podczas remontu starożytnego jakobickiego kościoła świętego Tomasza w Mosulu, 1 września 1964 Mor Seweriusz odkrył zamurowane w jego ścianie relikwie świętego Tomasza. W 1969 Mor Seweriusz został metropolitą archidiecezji Bagdadu i Basry. W tym okresie został członkiem kilku bliskowschodnich akademii naukowych i reprezentował kościół jakobicki w Światowym Związku Kościołów. W 1978 zastępował jakobickiego metropolitę Australii.

11 lipca 1980 synod kościoła jakobickiego wybrał Mor Seweriusza na patriarchę. 14 września 1980 jakobicki katolikos Wschodu, Mor Bazyli Paweł II, w asyście arcybiskupów wyświęcił Mor Seweriusza na 122. patriarchę Antiochii pod imieniem Ignacego Zakki I. Staraniem patriarchy zostało rozbudowane jakobickie seminarium duchowne w Damaszku. Patriarcha złożył wiele wizyt apostolskich w diecezjach jakobickich całego świata, w tym dwukrotnie, w 1982 i w 2002, odwiedził kościół monofizycki w Indiach. 26 lipca 2002 patriarcha wyświęcił dotychczasowego przewodniczącego synodu kościoła Indii Mor Dionizego Tomasza na nowego katolikosa Indii pod imieniem Mor Bazylego Tomasza.

Podczas wizyty patriarchy w Watykanie, 23 czerwca 1984, patriarcha i Jan Paweł II podpisali wspólny komunikat, nawiązujący do wspólnych fundamentów nauki obu kościołów. Dążenia do interkomunii zostały potwierdzone w przemówieniach papieża i patriarchy wygłoszonych 6 maja 2001, kiedy to papież odwiedził patriarchalną katedrę świętego Jerzego w Damaszku. Podobnej treści deklarację patriarcha podpisał z prawosławnym patriarchą Antiochii.

Kuria i oficjalna siedziba patriarchy mieści się w Damaszku, jednak w rzeczywistości patriarcha przebywał stale w klasztorze świętego Efrema w Ma’arat Sayyidnaya niedaleko tego miasta.

Ignacy Zakka I zmarł 21 marca 2014 w wieku 80 lat.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj