Igor Iwanow (szachista)
Igor Iwanow, ros. Игорь Васильевич Иванов (ur. 8 stycznia 1947 w Leningradzie, zm. 17 listopada 2005 w St. George w stanie Utah) – kanadyjski i amerykański szachista pochodzenia rosyjskiego, arcymistrz od 2005 roku.
| Data i miejsce urodzenia |
8 stycznia 1947 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 listopada 2005 |
| Obywatelstwo | |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (2005) |
Życiorys edytuj
Grę w szachy poznał w piątym roku życia. W młodym wieku intensywnie uczył się gry na fortepianie, wykazując duże uzdolnienia w tym kierunku. Jednak w wieku 14 lat, po śmierci matki, zrezygnował z kariery muzycznej i skoncentrował się na szachach. Między innymi z tego też powodu przerwał studia matematyczne na leningradzkim uniwersytecie. W drugiej połowie lat 70. należał do szerokiej czołówki radzieckich szachistów. W roku 1975 wystąpił w półfinale mistrzostw ZSRR (tzw. pierwsza liga), w kolejnych latach zwyciężył w Władywostoku (1978), Jarosławiu (1979) oraz Aszchabadzie (1979). W 1978 podzielił I-II miejsce (wraz z Garrim Kasparowem) w Dyneburgu, natomiast w 1979 zyskał międzynarodowy rozgłos, pokonując w czasie rozgrywek o drużynowe mistrzostwo Związku Radzieckiego ówczesnego mistrza świata Anatolija Karpowa[1]. Dzięki temu sukcesowi, otrzymał po raz pierwszy możliwość wyjazdu poza granice ZSRR na międzynarodowy turniej (zgodę taką było wówczas bardzo trudno uzyskać). W roku 1980 został delegowany do gry w memoriale Jose Raula Capablanki na Kubie. Z powodów technicznych, samolot, którym podróżował, musiał awaryjnie lądować w Ganderze w kanadyjskiej prowincji Nowa Fundlandia i Labrador. Na lotnisku tym Iwanow zbiegł z samolotu, a następnie wystąpił o przyznanie politycznego azylu, który został mu przyznany.
Już w następnym roku zdobył pierwszy w swojej karierze tytuł mistrza Kanady. Kolejne mistrzowskie tytuły zdobył w latach 1985, 1986 oraz 1987. Oprócz tego, w 1981, 1984 i 1985 roku podzielił I miejsca w otwartych mistrzostwach kraju[2]. Dwukrotnie (1982, 1988) wystąpił na szachowych olimpiadach, w obu przypadkach na najtrudniejszej I szachownicy[3]. W 1981 roku był w Merano sekundantem Wiktora Korcznoja w czasie jego meczu o mistrzostwo świata z Anatolijem Karpowem. W następnym roku osiągnął duży sukces, zajmując IV miejsce w turnieju międzystrefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Toluce[4]. W latach 1990–2005 startował jako obywatel Stanów Zjednoczonych, do reprezentowania barw Kanady powrócił kilka miesięcy przed śmiercią, w czerwcu 2005 roku[5].
W marcu 2005 roku u Iwanowa wykryto śmiertelną chorobę, raka. Pomimo tego, aż do śmierci czynnie występował w turniejach, osiągając bardzo dobre rezultaty, m.in. w lipcu tego roku podzielił IV miejsce w otwartym turnieju w Guelph[6], natomiast w sierpniu podzielił VIII lokatę w otwartych mistrzostwach Stanów Zjednoczonych w Phoenix[7]. Zaledwie trzy tygodnie przed śmiercią podzielił jeszcze I miejsce w otwartych mistrzostwach stanu Utah.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- ChessBase Megabase 2008
- Canadian Chess – Biographies. web.ncf.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-24)]. (ang.)
Linki zewnętrzne edytuj
- Igor Iwanow – wybrane partie szachowe (ang.)
- Igor Ivanov – Grandmaster and pianist (ang.)
- Grandmaster Igor Ivanov (1947–2005) "Frank J. Marshall Ambassador for Chess" (ang.)