Ilja Filippowicz Andrianow (ros. Илья Филиппович Андрианов, ur. 3 sierpnia 1918 we wsi Kaniszczewo w obwodzie riazańskim, zm. 31 stycznia 1997 w Riazaniu) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Ilja Andrianow
Илья Андрианов
23 zwycięstwa
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1918
Kaniszczewo, obwód riazański

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1997
Riazań

Przebieg służby
Lata służby

1940–1955

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

153 gwardyjski pułk lotnictwa myśliwskiego 12 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 1 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Szturmowego 5 Armii Powietrznej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył niepełną szkołę średnią i szkołę uniwersytetu fabryczno-zawodowego w Riazaniu, pracował w fabryce i uczył się w aeroklubie. Od 1940 służył w Armii Czerwonej, w 1941 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Batajsku, po ataku Niemiec na ZSRR walczył na froncie. Brał udział w bitwie pod Kurskiem, walkach nad Dnieprem i na terytorium Ukrainy, Mołdawii, Polski, Niemiec i Czechosłowacji. Do czerwca 1944 jako dowódca eskadry 153 gwardyjskiego pułku lotnictwa myśliwskiego 12 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 1 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Szturmowego 5 Armii Powietrznej 2 Frontu Ukraińskiego w stopniu kapitana wykonał 303 loty bojowe i stoczył 65 walk powietrznych, w których strącił 17 samolotów wroga. Łącznie podczas wojny wykonał ok. 400 lotów bojowych i stoczył 80 walk powietrznych, odnosząc 23 zwycięstwa. Po wojnie nadal służył w siłach powietrznych, został dowódcą pułku lotniczego; jednym z pilotów jego pułku był Władimir Komarow, późniejszy kosmonauta. W 1955 w stopniu pułkownika został zwolniony do rezerwy.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Bibliografia edytuj