Ilja Muromiec (1916)

Ilja Muromiec
	Historia
Stocznia	Swan Hunter, Wallsend
Położenie stępki	1915
Wodowanie	1916
	MW Rosji
Nazwa	Ilja Muromiec
Wejście do służby	1917
	Marine nationale
Nazwa	Pollux
Wejście do służby	1924
	Royal Navy
Nazwa	Pollux
Wejście do służby	czerwiec 1941
	Marine nationale
Nazwa	Pollux
Wejście do służby	czerwiec 1946
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	2461 t
Długość	64 m
Szerokość	15,5 m
Zanurzenie	6 m
	Napęd
	2 maszyny parowe 4000 KM,; 2 śruby
Prędkość	14 węzłów
Zasięg	2300 mil morskich
	Uzbrojenie
	2 × 450 mm wyrzutnie torped,; 1 × 47 mm działko
Załoga	162 ludzi

Lodołamacz "Ilja Muromiec" (ros. Ледокол "Илья Муромец") – rosyjski statek, a następnie francuski, brytyjski i znowu francuski pomocniczy okręt wojenny.

Budowa statku rozpoczęła się w 1915 roku w brytyjskiej stoczni "Swan Hunter" w Wallsend na zamówienie władz rosyjskich. Początkowo jego portem macierzystym miał być Władywostok, ale z powodu braku lodołamaczy na Morzu Białym postanowiono skierować go do Archangielska. Statek został zbudowany w grudniu 1916 r. Na pocz. 1917 r. przypłynął do Rosji. Według części źródeł zbudowano go dopiero w 1918 r., a do Rosji przybył w 1919 r. Służył jako lodołamacz we Flotylli Północnego Oceanu Lodowatego. Po zajęciu Archangielska przez interwencyjne wojska alianckie 2 sierpnia 1918 r., został w 1919 r. przejęty przez Brytyjczyków, którzy przekazali go Białym Rosjanom. Pod koniec lutego 1920 r. na statku ewakuowali się do Norwegii żołnierze i uchodźcy cywilni. Następnie przepłynął na Krym, skąd w poł. listopada tego roku wraz z innymi okrętami przewiózł żołnierzy gen. Piotra Wrangla do Turcji. Następnie w składzie Eskadry Rosyjskiej zacumował we francuskim porcie w Bizercie. Po okresie internowania w 1924 r. został włączony do francuskiej marynarki wojennej jako stawiacz min pod nazwą "Pollux". Mógł przenosić 234 miny morskie. W latach 1928-1928 został przebudowany oraz przezbrojony w 4 działa 100 mm i 2 działka przeciwlotnicze 37 mm na statek – bazę wodnosamolotów i okrętów podwodnych. Portem macierzystym stał się Cherbourg. Po zajęciu Francji przez wojska niemieckie pod koniec czerwca 1940 r., statek przepłynął do Portsmouth, gdzie na pocz. lipca tego roku przejęli go Brytyjczycy w ramach operacji "Catapult". Pozostawiono dawną nazwę. W ramach brytyjskiej floty wojennej statek służył jako radarowy okręt szkolny, a następnie okręt – cel dla samolotów torpedowych. Po zakończeniu wojny został w czerwcu 1946 r. zwrócony Francuzom. Najpierw w Cherbourgu, potem w Lorient służył jako hulk.

Linki zewnętrzne edytuj

Bibliografia edytuj

Władimir G. Andijenko, Ледокольный флот России, 1860-е-1918 гг., 2009