Wikipedia

Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956

Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956 - cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Szwed Ove Fundin.

Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956
1956 Individual Speedway World Championship
1955 1957
Dyscyplina

żużel

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Zamknięcie (finał)

22 września 1956
Londyn

Liczba zawodników

16 (w finale światowym)

I miejsce I miejsce

Ove Fundin
 Szwecja

II miejsce II miejsce

Ronnie Moore
 Nowa Zelandia

III miejsce III miejsce

Arthur Forrest
 Wielka Brytania

Po raz pierwszy w eliminacjach uczestniczyli reprezentanci z Polski i Czechosłowacji.

Eliminacje skandynawsko-kontynentalne edytuj

Skandynawia edytuj

Kwalifikacja szwedzka edytuj

Sztokholm (1) edytuj
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Dan Forsberg   Szwecja 14
2 Ulf Ericsson   Szwecja 13
3 Bernt Nilsson   Szwecja 13
4 Birger Forsberg   Szwecja 11
5 Lars Pettersson   Szwecja 11
6 Per Tage Svensson   Szwecja 9
7 Sune Karlsson   Szwecja 8
8 Sven Fahlén   Szwecja 8
9 Bert Lindarw   Szwecja 7
10 Olle Segerström   Szwecja 6
11 Rune Claesson   Szwecja 6
12 Bengt Eriksson   Szwecja 6
13 Göte Nordin   Szwecja 5
14 Alf Jonsson   Szwecja 2
15 Thorsten Carlsson   Szwecja 2
16 Thorvald Karlsson   Szwecja 0

Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej

Målilla (2) edytuj
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Rune Sörmander   Szwecja 15
2 Olle Andersson   Szwecja 13
3 Göran Norlén   Szwecja 11
4 Stig Pramberg   Szwecja 11
5 Allan Nilsson   Szwecja 10
6 Per Olof Söderman   Szwecja 10
7 Olle Heyman   Szwecja 9
8 Bertil Carlsson II   Szwecja 8
9 Kaj Forsberg   Szwecja 7
10 Joel Jansson   Szwecja 6
11 Roger Forsberg   Szwecja 6
12 Evert Andersson   Szwecja 5
13 Olle Andersson I   Szwecja 5
14 Bengt Gustafsson   Szwecja 2
15 Per Sjöholm   Szwecja 1
16 Ake Andersson   Szwecja 1
rez. Bo Sandin   Szwecja 0

Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej
Uwaga! Kjell Carlsson dostał od federacji SVEMO dziką kartę dla kwalifikacji kontynentalnych
Uwaga! Ove Fundin w Finale Europejskim bez potrzeby kwalifikacji

Kwalifikacja skandynawska edytuj

Oslo (1) edytuj
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Henry Andersen   Norwegia 14
2 Göran Norlén   Szwecja 11
3 Rune Sörmander   Szwecja 11
4 Reidar Kristoffersen   Norwegia 11
5 Olle Andersson   Szwecja 11
6 Per Olof Söderman   Szwecja 10
7 Stig Pramberg   Szwecja 10
8 Aage Hansen   Norwegia 9
9 Antti Pajari   Finlandia 9
10 Jörgen Stabirk   Dania 5
11 Werner Lorentzen   Norwegia 5
12 Roger Steen   Norwegia 4
13 Torbjörn Ludvigsen   Norwegia 4
14 Erling Cae   Dania 2
15 Odd Johansen   Dania 2
16 Erhard Fisker   Dania 2
Allan Nilsson   Szwecja

Awans: 1 Zwycięzca turnieju Henry Andersen automatycznie do Finału Europejskiego (I miejsce)
Awans: 8 do Finału Skandynawskiego (II - IX) miejsce
Uwaga! Roger Steen zastąpił Allana Nilssona

Helsinki (2) edytuj
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Bernt Nilsson   Szwecja 13
2 Ulf Ericsson   Szwecja 13
3 Birger Forsberg   Szwecja 12
4 Lars Pettersson   Szwecja 11
5 Rolf Westerberg   Norwegia 11
6 Dan Forsberg   Szwecja 10
7 Kaukko Jousanen   Finlandia 9
8 Simo Ylänen   Finlandia 9
9 Per Tage Svensson   Szwecja 8
10 Aulis Tuominen   Finlandia 8
11 Erkki Ala Sippola   Finlandia 4
12 Juha Rihkajärvi   Finlandia 4
13 Esko Koponen   Finlandia 3
14 Tore Mellby   Norwegia 2
15 Kalevi Lathinen   Finlandia 2
16 Pertti Mikkola   Finlandia 0

Awans: 8 do Finału Skandynawskiego

Finał Skandynawski edytuj

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Dan Forsberg   Szwecja 15
2 Ulf Ericsson   Szwecja 14
3 Rune Sörmander   Szwecja 13
4 Bernt Nilsson   Szwecja 12
5 Göran Norlén   Szwecja 11
6 Per Olof Söderman   Szwecja 9
7 Birger Forsberg   Szwecja 9
8 Olle Andersson   Szwecja 7
9 Per Tage Svensson   Szwecja 6
10 Aage Hansen   Norwegia 5
11 Rolf Westerberg   Norwegia 5
12 Stig Pramberg   Szwecja 3
13 Lars Pettersson   Szwecja 1
14 Anti Pajari   Finlandia 1
15 Simo Ylänen   Finlandia 0
Reidar Kristofferson   Norwegia
Kaukko Jousanen   Finlandia

Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Per Tage Svensson zastąpił Kaukko Jousanena. Anti Pajari zastąpił Reidara Kristoffersona

Kwalifikacje kontynentalne edytuj

Półfinały edytuj

Warszawa (1) edytuj
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Florian Kapała   Polska 13
2 Edward Kupczyński   Polska 12
3 Janusz Suchecki   Polska 11
4 Eugeniusz Nazimek   Polska 11
5 Marian Kaiser   Polska 11
6 Hugo Rosak   Czechosłowacja 10
7 Tadeusz Teodorowicz   Polska 10
8 Mieczysław Połukard   Polska 10
9 Włodzimierz Szwendrowski   Polska 10
10 Josef Kysilka   Czechosłowacja 5
11 Richard Janicek   Czechosłowacja 4
12 Rudolf Havelka   Czechosłowacja 4
13 Miloslav Špinka   Czechosłowacja 4
14 Karel Polak   Czechosłowacja 4
15 Jaroslav Machač   Czechosłowacja 1
16 Alois Jarolim   Czechosłowacja 1

Awans: 8 do Finału Kontynentalnego

Półfinał (2) edytuj

brak danych

Finał Kontynentalny edytuj

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Kjell Carlsson   Szwecja 14+3
2 Josef Seidl   RFN 14+2
3 Andrzej Krzesiński   Polska 11
4 Włodzimierz Szwendrowski   Polska 10
5 Tadeusz Teodorowicz   Polska 10
6 Edward Kupczyński   Polska 9
7 Florian Kapała   Polska 9
8 Mieczysław Połukard   Polska 9
9 Albin Siegl   RFN 7
10 Hugo Rosak   Czechosłowacja 7
11 Josef Hofmeister   RFN 5
12 Paul Cardang   Holandia 5
13 Sebastian Wiesent   RFN 5
14 Alfred Aberl   RFN 2
15 Fritz Dirtl   Austria 0
16 Josef Kamper   Austria 0
Janusz Suchecki   Polska
Eugeniusz Nazimek   Polska
Marian Kaiser   Polska

Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Włodzimierz Szwendrowski zastąpił swojego rodaka Janusza Sucheckiego a Eugeniusza Nazimka i Mariana Kaisera zastąpili inni uczestnicy którzy walczyli w drugim półfinale.

Finał Europejski edytuj

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Ove Fundin   Szwecja 15
2 Per Olof Söderman   Szwecja 13
3 Olle Andersson   Szwecja 12
4 Ulf Ericsson   Szwecja 11
5 Rune Sörmander   Szwecja 10
6 Henry Andersen   Norwegia 8
7 Florian Kapała   Polska 8
8 Edward Kupczyński   Polska 7
9 Göran Norlén   Szwecja 7
10 Dan Forsberg   Szwecja 6
11 Birger Forsberg   Szwecja 5
12 Bernt Nilsson   Szwecja 4
13 Włodzimierz Szwendrowski   Polska 2
14 Mieczysław Połukard   Polska 2
15 Marian Kaiser   Polska 2
16 Tadeusz Teodorowicz   Polska 0
Kjell Carlsson   Szwecja
Josef Seidl   RFN
Andrzej Krzesiński   Polska

Awans: 4+1 do Finału Światowego
Uwaga! Mieczysław Połukard zastąpił Andrzeja Krzesińskiego, Olle Andersson II - Kjella Carlssona. Marian Kaiser - Josefa Seidla.

Eliminacje brytyjskie edytuj

Runda mistrzowska edytuj

Rozgrywano 7 eliminacji na torach brytyjskich

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Brian Crutcher   Wielka Brytania 29
2 Ronnie Moore   Nowa Zelandia 27
3 Gerry Hussey   Wielka Brytania 26
4 Alan Hunt   Wielka Brytania 26
5 Ken McKinlay   Szkocja 26
6 Doug Davies   Południowa Afryka 25
7 Barry Briggs   Nowa Zelandia 25
8 Arthur Forrest   Wielka Brytania 25
9 Dick Fisher   Wielka Brytania 24
10 Eric Boothroyd   Wielka Brytania 24
11 Peter Moore   Australia 23
12 Jack Biggs   Australia 23
13 Nigel Boocock   Wielka Brytania 23
14 Aub Lawson   Australia 22
15 Split Waterman   Wielka Brytania 22
16 Ron How   Wielka Brytania 20
17 Ron Johnston   Nowa Zelandia 18
18 Les McGillivary   Szkocja 17
19 Bob Roger   Wielka Brytania 17
20 Billy Bales   Wielka Brytania 17
21 Bob Duckworth   Nowa Zelandia 17
22 Guy Allott   Wielka Brytania 17
23 Gerald Jackson   Wielka Brytania 16
24 Eric French   Irlandia 14
25 Peter Williams   Wielka Brytania 14
26 Ron Clarke   Wielka Brytania 14
27 Bert Edwards   Wielka Brytania 13
28 Ken Middleditch   Wielka Brytania 13
29 Harry Bastable   Wielka Brytania 13
30 Cyril Roger   Wielka Brytania 12
31 Bert Roger   Wielka Brytania 12
32 Ray Cresp   Australia 12
33 Ken Sharples   Wielka Brytania 12
34 Phil Clarke   Wielka Brytania 11
35 Cyril Maidment   Wielka Brytania 10
36 Jim Tolley   Wielka Brytania 10
37 Dick Bradley   Wielka Brytania 9
38 Alby Golden   Wielka Brytania 9
39 Arthur Wright   Wielka Brytania 9
40 George White   Wielka Brytania 8
41 Howdy Byford   Wielka Brytania 8
42 Ronnie Genz   Wielka Brytania 8
43 Bob Sharpe   Australia 8
44 Trevor Redmond   Nowa Zelandia 7
45 Reg Trott   Wielka Brytania 6
46 Pete Lansdale   Wielka Brytania 6
47 Jack Geran   Australia 5
48 Junior Bainbridge   Australia 5
49 Bill Holden   Wielka Brytania 4
50 Ron Mountford   Wielka Brytania 4
51 Allan Kidd   Wielka Brytania 4
52 Cyril Brine   Wielka Brytania 4
53 Barry East   Wielka Brytania 3
54 Neil Mortimer   Wielka Brytania 2
55 Gordon McGregor   Szkocja 2
56 Alf Hagon   Wielka Brytania 2
57 Derek Tailby   Wielka Brytania 1
58 Bill Andrew   Wielka Brytania 1

Awans: 11+1 do Finału Światowego oraz Peter Craven jako zeszłoroczny mistrz świata.

Finał Światowy edytuj

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Ove Fundin   Szwecja 13 (1,3,3,3,3)
2 Ronnie Moore   Nowa Zelandia 12 (2,2,2,3,3)
3 Arthur Forrest   Wielka Brytania 11+3 (3,1,3,2,2) +3
4 Peter Craven   Wielka Brytania 11+2 (3,1,2,2,3) +2
5 Ken McKinlay   Szkocja 10 (2,2,3,3,0)
6 Per Olof Söderman   Szwecja 10 (0,3,2,2,3)
7 Barry Briggs   Nowa Zelandia 10 (3,2,1,3,1)
8 Brian Crutcher   Wielka Brytania 9 (1,3,3,0,2)
9 Peter Moore   Australia 8 (2,1,1,2,2)
10 Eric Boothroyd   Wielka Brytania 7 (2,3,1,1,0)
11 Alan Hunt   Wielka Brytania 6 (3,0,1,1,1)
12 Dick Fisher   Wielka Brytania 5 (0,0,2,1,2)
13 Doug Davies   Południowa Afryka 4 (1,2,0,0,1)
14 Olle Andersson   Szwecja 3 (1,1,0,0,0)
15 Ulf Ericsson   Szwecja 2 (0,0,0,1,1)
16 Gerry Hussey   Wielka Brytania 0 (0,0,0,0,0)
rez. Rune Sörmander   Szwecja
rez. Jack Biggs   Australia
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indywidualne_Mistrzostwa_Świata_na_Żużlu_1956&oldid=66375173”