Infantylizm parafiliczny

Infantylizm parafiliczny, zwany także autonepiofilią[1][2] – rodzaj parafilii i fetyszyzmu, w której pobudzenie erotyczne osiąga się poprzez odgrywanie ról z okresu niemowlęcego, takich jak noszenie pieluch, korzystanie ze smoczka i przebieranie się w dziecięce śpioszki[3].

Badacze nie wiążą infantylizmu parafilicznego z pedofilią[4]. Przedstawiono przegląd literatury dokonany przez polskich badaczy. Wykazano, że infantylizm parafiliczny oraz pedofilia są odmiennymi zjawiskami, które mogą cechować się odmiennym przedmiotem zainteresowania seksualnego oraz podłożem psychologicznym[5].

Osoby, poddające się tego rodzaju czynnościom, zarówno w formie łagodnej, jak i skrajnej, są nazywane w terminologii anglojęzycznej grupą AB/DL – (AB – Adult Baby – dorosłe niemowlaki, DL – Diaper Lover – miłośnicy pieluch)[6].

Łagodna odmiana tej parafilii przyjmuje formę zabawy w „dorosłego niemowlaka”, polegającą na przebieraniu się w niemowlęce stroje oraz poddawanie się niemowlęcym czynnościom pielęgnacyjnym. Bardziej drastyczne formy to poddawanie się czynnościom sado-masochistycznym w strojach niemowlęcych (bicie „za karę” i inne formy upokarzania)[7] oraz różnego rodzaju formy fetyszyzmu pieluchowego, które mogą już nie być związane z odgrywaniem roli „dorosłego niemowlaka”, lecz np. mieć charakter bardziej zbliżony do urofilii i koprofilii[8].

Przeprowadzono dwa polskie badania obejmujące grupę infantylistów parafilicznych.

W pierwszym badaniu stwierdzono, że infantyliści parafiliczni tworzą bliskie relacje interpersonalne równie często jak osoby niezwiązane z tą parafilią[9]. Dla 55% osób badanych ab/dl jest źródłem podniecenia seksualnego. 67% badanych zadeklarowało, że uprawiało seks z użyciem elementów ab/dl, natomiast 55% badanych zadeklarowało, że seks z użyciem elementów wiążących się z ab/dl nie jest niezbędny do uzyskania przez nich pełnej satysfakcji seksualnej. Najprawdopodobniej ab/dl nie wykazuje związku z oceną funkcjonowania własnego bliskiego związku. Infantylizm parafiliczny nie jest zjawiskiem jednorodnym. Wśród infantylistów parafilicznych występuje nadreprezentacja osób o orientacji seksualnej inna niż heteroseksualna, zaznacza się przewaga mężczyzn.

W drugim badaniu określono, że infantyliści parafiliczni charakteryzują się takim samym poziomem samooceny i satysfakcji z życia jak w przypadku populacji[10]. Różnice stwierdzono w stylach przywiązaniowych określających charakter relacji społecznych z partnerami romantycznymi. Badana grupa wykazała większe nasilenie stylu o charakterze pozytywnym (stylu bezpiecznego) oraz mniejsze nasilenie stylów o charakterze negatywnym (stylu lękowo-ambiwalentnego i stylu unikowego).

Przypisy edytuj

  1. Autonepiofilia · encyklopedia psychoseksuologii, www.psychoseksuologia.pl [dostęp 2023-11-16].
  2. Autonepiofilia. WIEM, darmowa encyklopedia. [dostęp 2013-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)]. (pol.).
  3. Corsini, Raymond J.: The Dictionary of Psychology. Psychology Press, 2002. ISBN 978-1-58391-328-4.
  4. Holmes, S.T., Holmes, R.M. (2008). Sex crimes: patterns and behavior. Thousand Oaks: Sage Publications.
  5. Wojciech Oronowicz, Adam Siwiak, Infantylizm parafiliczny (oraz pojęcia pokrewne) a pedofilia, Beata Zdunek, Kamil Maciąg (red.), „Kryminalistyka w ujęciu naukowym”, Fundacja na rzecz promocji nauki i rozwoju TYGIEL, 9 maja 2016, s. 40–49, ISBN 978-83-65272-39-3.
  6. Watson, J. Baby Man. „Phoenix New Times”, 2005-06-09. 
  7. Brame, GG; Brame WD; Jacobs J: Different Loving: An Exploration of the World of Sexual Dominance and Submission. Random House of Canada, 1996, s. 137–40. ISBN 0-679-76956-0.
  8. Kristina Kise, Mathew Nguyen, Adult Baby Syndrome and Gender Identity Disorder, „Archives of Sexual Behavior”, 5, 40, Springer, 2011, s. 857–859, DOI10.1007/s10508-011-9783-8 (ang.).
  9. Wojciech Oronowicz, Grupa ABDL. Bliskie związki i seksualność., „Przegląd Seksuologiczny” (47), 2016, s. 2–10.
  10. Ład i patologie w przestrzeni społecznej, [w:] Wojciech Oronowicz, Grupa ABDL jako społeczność internetowa. Samoocena, satysfakcja z życia, płeć psychologiczna, style przywiązaniowe i bliskie związki., Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk, 2017, s. 185–199, ISBN 978-83-64971-30-3.