Ingo Anderbrügge

niemiecki piłkarz

Ingo Anderbrügge (ur. 2 stycznia 1964 w Datteln) – piłkarz niemiecki grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Ingo Anderbrügge
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1964
Datteln

Wzrost

189 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1988 Borussia Dortmund 76 (7)
1988–2000 FC Schalke 04 321 (82)
2000–2001 Sportfreunde Siegen 5 (0)
W sumie: 402 (89)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985  RFN U-21 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2005 Werner SC 2000
2005–2006 SpVgg Erkenschwick
2006–2007 VfB Hüls
2007–2008 SV Wacker Burghausen
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską Anderbrügge rozpoczął w klubie Germania Datteln. Następnie trafił do Borussii Dortmund i w 1984 roku awansował do kadry pierwszej drużyny prowadzonej przez trenera Friedhelma Konietzkę. W pierwszej lidze niemieckiej zadebiutował 7 września 1984 w przegranym 2:3 domowym spotkaniu z Borussią Mönchengladbach. Z kolei 27 października tamtego roku zdobył pierwszą bramkę w Bundeslidze, a Borussia wygrała 2:1 na wyjeździe z SV Waldhof Mannheim. W sezonie 1984/1985 był podstawowym zawodnikiem BVB, jednak już w kolejnych pełnił rolę rezerwowego i z roku na rok rozgrywał coraz mniej spotkań. W Borussii grał do 1988 roku, a największym sukcesem Ingo za czasów gry w tym klubie było zajęcie 3. miejsca w 1987 roku. W barwach Borussii rozegrał łącznie 76 meczów i zdobył 5 goli.

Latem 1988 roku Anderbrügge przeszedł do odwiecznego rywala Borussii, FC Schalke 04, grającego wówczas w drugiej lidze. W nowym zespole po raz pierwszy wystąpił 23 lipca w zremisowanym 1:1 domowym meczu z Fortuną Düsseldorf. Przez trzy sezony należał do czołowych strzelców Schalke w 2. Bundeslidze, a w 1991 roku wywalczył z tym klubem awans do 1. Bundesligi. Tam nadal był podstawowym zawodnikiem, a w 1996 roku zajął z Schalke 3. pozycję w tabeli. W sezonie 1996/1997 wystąpił w Pucharze UEFA i dotarł z Schalke do finału tych rozgrywek. W nim klub z Gelsenkirchen najpierw pokonał 1:0 Inter Mediolan, jednak w rewanżu przegrał w takim samym stosunku. Doszło wówczas do serii rzutów karnych i jednego z nich wykorzystał Anderbrügge, a Schalke zwyciężyło 4:1 i zdobyło swój pierwszy w historii europejski puchar. Od sezonu 1997/1998 Anderbrügge pełnił rolę rezerwowego w "Die Knappen" i do 2000 roku rozegrał dla tego klubu 321 meczów, w których strzelił 82 bramki, należąc tym samym do najlepszych strzelców w historii drużyny.

W 2000 roku Anderbrügge odszedł do Sportfreunde Siegen i rozegrał 5 spotkań w Regionallidze, po czym zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1984/85 Borussia Dortmund RFN   Bundesliga 31 4
1985/86 Borussia Dortmund RFN   Bundesliga 19 1
1986/87 Borussia Dortmund RFN   Bundesliga 18 1
1987/88 Borussia Dortmund RFN   Bundesliga 8 1
1988/89 FC Schalke 04 RFN   2. Bundesliga 35 14
1989/90 FC Schalke 04 RFN   2. Bundesliga 35 12
1990/91 FC Schalke 04 Niemcy   2. Bundesliga 30 10
1991/92 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 35 7
1992/93 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 32 10
1993/94 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 34 9
1994/95 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 27 6
1995/96 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 27 9
1996/97 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 28 3
1997/98 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 15 2
1998/99 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 16 0
1999/00 FC Schalke 04 Niemcy   Bundesliga 2 0
2000/01 Sportfreunde Siegen Niemcy   Regionalliga 5 0

Kariera reprezentacyjna edytuj

W 1985 roku Anderbrügge rozegrał 3 mecze w reprezentacji U-21 Republiki Federalnej Niemiec.

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Anderbrügge został trenerem. Prowadził takie zespoły jak Werner SC 2000, SpVgg Erkenschwick, VfB Hüls i od 2007 roku SV Wacker Burghausen z Regionalligi, w którym pracował przez rok.

Bibliografia edytuj