Inhibitory beta-laktamaz

Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Inhibitory β-laktamaz – naturalne lub syntetyczne związki chemiczne, stosowane w celu zapobiegania oporności na antybiotyki wynikającej z obecności w komórce bakteryjnej β-laktamaz. Związki te są zbliżone budową chemiczną do antybiotyków β-laktamowych, mogą zatem łączyć się z β-laktamazami i dezaktywować je.

Naturalnym inhibitorem jest kwas klawulanowy. Uzyskano też związki syntetyczne o podobnym działaniu: sulbaktam i tazobaktam.

Inhibitory beta-laktamaz
kwas klawulanowy
sulbaktam
tazobaktam
awibaktam (2015)
waborbaktam (2017)
relebaktam (2019)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Inhibitory_beta-laktamaz&oldid=59027860”