Inio Asano

japoński mangaka

Inio Asano (jap. 浅野 いにお Asano Inio; ur. 22 września 1980 w Ishioce)japoński mangaka, autor serii takich jak Solanin, Dobranoc, Punpunie i Dead Dead Demon’s Dededede Destruction[1]. Znany jest z tworzenia realistycznych, opartych na postaciach historii, poczynając od okruchów życia, a na horrorach psychologicznych kończąc. W 2001 roku zdobył nagrodę Rookie Prize dla młodych autorów przyznawaną przez magazyn Sunday GX za opowiadanie Uchū kara konnichiwa[2]. W 2010 roku redakcja gazety Yomiuri Shimbun opisała Asano jako „jeden z głosów swojego pokolenia”[3].

Inio Asano
浅野 いにお
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 1980
Ishioka

Zawód, zajęcie

mangaka

Narodowość

japońska

Inio Asano podczas Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Angoulême w 2020 roku.

Twórczość edytuj

  • Futsū no hi (jap. 普通の日) (2000)
  • Sotsugyōshiki jigoku (jap. 卒業式地獄) (2000)
  • Uchū kara konnichiwa (jap. 宇宙からコンニチハ) (2001)
  • Subarashii sekai (jap. 素晴らしい世界) (2002–2004)[4]
  • Nijigahara Holograph (jap. 虹ヶ原ホログラフ Nijigahara horogurafu) (2003–2005)[5]
  • Osiedle promieniste (jap. ひかりのまち Hikari no machi) (2004–2005)[6]
  • Sekai no owari to yoake mae (jap. 世界の終わりと夜明け前) (2005–2008)[7]
  • Solanin (jap. ソラニン Soranin) (2005–2006)[8]
  • Dobranoc, Punpunie (jap. おやすみプンプン Oyasumi Punpun) (2007–2013)[9]
  • Ozanari-kun (jap. おざなり君) (2008–2011)[10]
  • Dziewczyna znad morza (jap. うみべの女の子 Umibe no onna no ko) (2009–2013)[11]
  • Ctrl+T Asano Inio Works (jap. Ctrl+T 浅野いにおWORKS Kontorōru purasu tī Asano Inio wākusu) (2010)
  • Planet (2010)
  • Toshi no se (jap. としのせ) (2012)
  • Kinoko takenoko (jap. きのこたけのこ) (2013)
  • Dead Dead Demon’s Dededede Destruction (jap. デッドデッドデーモンズデデデデデストラクション Deddo deddo dēmonzu dededededesutorakushon) (2014–2022)[12]
  • Bakemono Recchan/Kinoko Takenoko: Asano Inio tanpenshū (jap. 浅野いにお短編集 ばけものれっちゃん/きのこたけのこ) (2015)
  • Yūsha tachi (jap. 勇者たち) (2015–2018)[13]
  • Funwari otoko (jap. ふんわり男) (2016)
  • Sayonara Bye-Bye (jap. さよならばいばい Sayonara bai bai) (2016)
  • Upadek (jap. 零落 Reiraku) (2017)[14]
  • Service Area (jap. サービスエリア Sābisueria) (2018)
  • Tempest (jap. TEMPEST Tenpesuto) (2018)
  • Moshi mo Tōkyō (jap. もしも東京) (2020)[15]

Przypisy edytuj

  1. Interview: Inio Asano [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  2. VIZ Media Announces the Launch of Inio Asano's Goodnight Punpun Manga Series [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  3. archive.ph [online], archive.ph [dostęp 2022-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-24].
  4. What a wonderful world! (manga) [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23].
  5. Nijigahara Holograph (manga) [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23].
  6. Hikari no Machi (manga) [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23].
  7. Sekai no Owari to Yoake-Mae (manga) [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23].
  8. Solanin Manga Gets Epilogue Chapter 11 Years Later [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  9. Inio Asano's Oyasumi Punpun Manga to End on November 2 [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  10. Ozanari-kun (manga) [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23].
  11. Solanin's Asano to Launch Umibe no Onna no Ko Manga [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  12. Solanin's Asano to Launch Honobono no Fūfu Manga [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  13. Inio Asano Resumes Yūsha-tachi Manga for Limited Run [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  14. Inio Asano Ends Reiraku Manga [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  15. Dead Dead Demon's Dededededestruction's Inio Asano Publishes 'What if Tokyo' 1-Shot Manga [online], Anime News Network [dostęp 2022-10-23] (ang.).