Innocenty (Borisow)

Innocenty, imię świeckie Joann Aleksiejewicz Borisow (ur. 3 grudnia?/15 grudnia 1800 w Jelcu, zm. 14 maja?/26 maja 1857) – rosyjski biskup prawosławny, teolog, święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Innocenty
Joann Borisow
Arcybiskup chersoński i taurydzki
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1800
Jelec

Data i miejsce śmierci

26 maja 1857
Odessa

Miejsce pochówku

Sobór Przemienienia Pańskiego w Odessie

Arcybiskup chersoński i taurydzki
Okres sprawowania

1848–1857

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia chersońska i taurydzka

Śluby zakonne

10 grudnia 1823

Diakonat

10 grudnia 1823

Prezbiterat

29 grudnia 1823

Chirotonia biskupia

3 października 1836

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 października 1836

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór Mądrości Bożej

Konsekrator

Eugeniusz (Bołchowitinow)

Życiorys edytuj

Był synem kapłana prawosławnego. W 1819 ukończył seminarium duchowne w Orle i jako jeden z najlepszych słuchaczy został skierowany na dalszą naukę w Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1823 ukończył ją jako magister nauk teologicznych. W tym samym roku został zatrudniony w seminarium duchownym w Petersburgu jako inspektor i wykładowca języka greckiego oraz historii Cerkwi. Po trzech miesiącach został rektorem szkoły duchownej przy Ławrze Aleksandra Newskiego. 10 grudnia 1823 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Innocenty. Tego samego dnia przyjął święcenia diakońskie, zaś 29 grudnia 1823 – kapłańskie[1].

10 grudnia 1824 został wykładowcą w Petersburskiej Akademii Duchownej, zaś w 1825 – jej inspektorem. W 1826 mianowany profesorem nadzwyczajnym, otrzymał ponadto godność archimandryty. Zasłynął jako wszechstronny teolog i wybitny kaznodzieja[1]. W 1829 uzyskał stopień naukowy doktora teologii[1]. Rok później objął stanowisko rektora Kijowskiej Akademii Duchownej. W okresie zarządzania uczelnią zreformował program nauczania, poprawił warunki materialne słuchaczy szkoły, starannie dobrał dla niej kadrę naukową. 3 października 1836 przyjął chirotonię biskupią, otrzymując tytuł biskupa czehryńskiego, wikariusza eparchii kijowskiej. Pozostając rektorem Akademii, został równocześnie przełożonym monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach. Mnogość obowiązków związanych z pracą duszpasterską i administracyjną w eparchii zmusiła go do zakończenia działalności naukowej. W marcu 1841 został mianowany biskupem wołogodzkim, jednak służył w niej tylko kilka miesięcy: 31 grudnia tego samego roku Świątobliwy Synod Rządzący przeniósł go na katedrę charkowską[1].

Będąc biskupem, a od 1845 arcybiskupem charkowskim Innocenty (Borisow) kontynuował działalność literacką i naukową. Ułożył akafisty ku czci Męki Pańskiej, Opieki Matki Bożej, Grobu Pańskiego i inne, wydawał drukiem swoje kazania. Od 1847 do 1848 brał udział w sesjach Świątobliwego Synodu Rządzącego jako członek kadencyjny. W lutym 1848 został mianowany biskupem chersońskim i taurydzkim. Utworzył na Krymie kilka nowych skitów i dokonał ponownego otwarcia kilku monasterów[1].

W czasie wojny krymskiej arcybiskup Innocenty osobiście odwiedzał obrońców Sewastopola i żołnierzy stacjonujących w Odessie, głosząc dla nich patriotyczne kazania i odprawiając nabożeństwa w cerkwiach polowych, organizował pomoc dla rannych żołnierzy. Po zakończeniu działań wojennych zaangażował się w odbudowę zniszczonych wskutek walk świątyń prawosławnych. W czasie jednej z podróży duszpasterskich zachorował i 26 maja 1857 zmarł[1]. Pochowany w soborze Przemienienia Pańskiego w Odessie; po jego zniszczeniu jego szczątki zostały przeniesione do soboru Zaśnięcia Matki Bożej w tym samym mieście[2].

W 1997 kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Dziesięć lat później jego relikwie ponownie znalazły się w odbudowanym soborze Przemienienia Pańskiego w Odessie[2]. Jego kult miał początkowo charakter lokalny, jednak w 2017 r. został rozszerzony na cały Patriarchat Moskiewski[3].

Przypisy edytuj