Inny wiatr (tyt. oryg. ang. The Other Wind) – powieść fantasy amerykańskiej pisarki Ursuli K. Le Guin, piąta powieść, a szósta część cyklu Ziemiomorze.

Inny wiatr
The Other Wind
Autor

Ursula K. Le Guin

Tematyka

fantasy

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Data wydania

2001

Wydawca

Harcourt

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2003

Wydawca

Prószyński i S-ka

Przekład

Paulina Braiter-Ziemkiewicz

poprzednia
Opowieści z Ziemiomorza
następna
brak

Wydana w 2001 r. przez wydawnictwo Harcourt Brace & Company, polskie tłumaczenie Pauliny Braiter-Ziemkiewicz ukazało się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka w 2003 r.

Książka zdobyła nagrodę Nagrodę World Fantasy dla najlepszej powieści w 2002 r.[1]

Fabuła edytuj

Wędrowny czarodziej, Olcha, przybywa na Gont by zasięgnąć rady byłego arcymaga Geda. Żona Olchy zmarła niedawno, pozostawiając go w wielkim żalu. Więc kiedy przeniósł się we śnie do krainy zmarłych, przyzwał ją, a ona przyszła do niego. Teraz wszyscy zmarli chcą, tak jak żona Olchy, spróbować wrócić do życia, a broni im tego jedynie niski mur na granicy światów. Sam Olcha od tej pory prawie nie może sypiać - zawsze przenosi się do koszmaru suchej krainy. Mistrzowie Roke przysłali go tu, bo nikt inny nie wie tyle o tej krainie co Ged. Jednak stary człowiek nie może mu pomóc, wysyła go za to do swojej żony i córki, Tenar i Tehanu, które goszczą na Havnorze u króla Lebannena.

Król ma jednak i swoje kłopoty - ziemie dzikich Kargów mają pierwszego od wieków jedynowładcę, a ten chce połączyć obydwa rody i przysyła do Lebannena swoją córkę. Król przyjmuje ją godnie, ale z trudną do wytłumaczenia niechęcią. Większym problemem są jednak smoki, które ze swoich ziem na zachodzie przyleciały na pobliskie wyspy i starają się stamtąd wypłoszyć ludzi. Kiedy zjawiają się i na Havnorze, król postanawia działać. Jako mediatora zabiera ze sobą kobietę-smoka, Tehanu. Młoda kobieta rozmawia ze stworzeniami i wzywa na rozmowę z ludźmi przewodzącą im kobietę-smoka Irian (Ważka). Irian z Lebannenem zawierają rozejm i postanawiają wyruszyć na Roke, by odkryć tajemnice pragnień zmarłych ludzi i szaleństwa smoków.

Tymczasem łagodna Tenar dociera z wolna do tajemniczej księżniczki Kargów. Okazuje się, że w legendach tego ludu przechowała się historia o tym, że kiedyś ludzie i smoki byli jednym plemieniem, po czym część wybrała wolność, wieczne życie i odleciała na zachód, stając się smokami, a część wybrała dobrobyt i stała się ludźmi, a aby nie umierać na zawsze, stworzyła magię, która zatrzymuje dusze zmarłych w suchej krainie. Wszyscy podróżują razem statkiem na Roke, a po drodze lepiej się poznają i szukają wyjścia z sytuacji.

Na wyspie wraz z Mistrzami Roke odkrywają ostateczną prawdę, przechowaną w legendzie. W krainie zmarłych Olcha wraz z Tehanu burzą mur i uwalniają zmarłych, pozwalając im umrzeć naprawdę i odejść do krainy poza zachodem. Także Olcha wyrusza tam wraz z odnalezioną żoną. Tehanu nareszcie dociera do swej prawdziwej tożsamości i jako smok odlatuje razem z Irian. Tenar nie pozostaje nic innego, jak wrócić do swojego mężczyzny, Geda, na Gont. A król Lebannen i księżniczka Kargów są na najlepszej drodze do połączenia swych rodów węzłem małżeńskim.

Przypisy edytuj

  1. Ursula K. Le Guin Awards. sfadb.com. [dostęp 2023-06-21]. (ang.).