Instytut Badawczy Leśnictwa
Instytut Badawczy Leśnictwa (IBL) — utworzona w 1930 instytucja zajmująca się prowadzeniem prac naukowych i rozwojowych na rzecz leśnictwa.
Charakterystyka edytuj
Placówkę powołano w 1930 pod nazwą Zakład Doświadczalny Lasów Państwowych. Pierwsza siedziba, do 1939 i w latach 1946—1955 mieściła się w Warszawie, przy ul. M. Reja. Jej pierwszym dyrektorem został inż. Jan Hausbrandt.
Nadzór merytoryczny nad IBL-em prowadzi Minister właściwy do spraw leśnictwa. Podstawę prawną działania instytutu stanowią: ustawa z dnia 25 lipca 1985 o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 2001 r. nr 33, poz. 388, z późn. zm.)[1] oraz statut[2]. IBL jest członkiem Międzynarodowej Unii Leśnych Organizacji Badawczych - IUFRO (International Union of Forest Research Organizations) oraz Europejskiego Instytutu Leśnego - EFI (The European Forest Institute).
Kierownictwo edytuj
- Stanisław Drozdowski — dyrektor[3]
Składa się z następujących komórek naukowych:
- Sękocin Stary – siedziba główna:
- Zakład Ekologii Lasu,
- Zakład Geomatyki,
- Zakład Hodowli Lasu i Genetyki Drzew Leśnych,
- Zakład Ochrony Lasu,
- Zakład Zarządzania Zasobami Leśnymi,
- Laboratorium Chemii Środowiska Przyrodniczego,
- Laboratorium Ochrony Przeciwpożarowej Lasu;
- Kraków:
- Zakład Lasów Górskich;
- Białowieża:
- Zakład Lasów Naturalnych.
Przypisy edytuj
- ↑ USTAWA z dnia 25 lipca 1985 o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 2001 r. nr 33, poz. 388)
- ↑ STATUT Instytutu Badawczego Leśnictwa
- ↑ Prof. Stanisław Drozdowski dyrektorem Instytutu Badawczego Leśnictwa. gov.pl, 18 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-19].
Linki zewnętrzne edytuj
- Strona Instytutu Badawczego Leśnictwa
- Instytut Badawczy Leśnictwa w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).