Integron – element genetyczny obecny w genomie bakterii zdolny do włączania dodatkowych genów w wyniku umiejscowionej rekombinacji. Nazwa może być stosowana zarówno do genu kodującego specyficzną miejscowo rekombinazę, jak i do struktury składającej się z genu integrazy wraz z kasetą genową, czyli przenoszonych genów oraz promotora transkrypcji, umożliwiającego ekspresję przeniesionych genów[1]. Stwierdzono także istnienie integronów z kilkoma kasetami genów[2].

Budowa integronu: intI – gen integrazy, Pc – promotor, attI sekwencja rozpoznawana przez integrazę, attC- sekwencja kasety genowej rozpoznawana przez integrazę

W genomie Vibrio cholerae stwierdzono występowanie superintegronu, czyli wielu integronów zdolnych do przenoszenia całego szeregu kaset genowych[3].

Istnienie integronów umożliwia naturalny przepływ genów w populacjach bakterii, co zapewnia im przetrwanie i adaptację do zmieniających się warunków[4]. Naturalny system klonowania zapewnia przenoszenie między bakteriami między innymi oporności na antybiotyki[2]. Jednakże istnienie superintegronów mających znaczny udział w genomie bakteryjnym świadczy o ważnej roli tej drogi rekombinacji w ewolucji[5][6].

Budowa i działanie edytuj

Podstawowym składnikiem integronu jest gen kodujący integrazę (intI) oraz sekwencja attI, odpowiedzialna za wiązanie integrazy. Sekwencja attI jest miejscem włączania kasety genowej i promotora (Pc). Transkrypcja włączonych genów zachodzi w odwrotnym kierunku niż transkrypcja genu integrazy. Integraza rozpoznaje zarówno sekwencję attI, jak i attC w obrębie ruchomej kasety genowej. W wyniku działania enzymu następuje włączenie genów kasety do chromosomu bakteryjnego[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. RM. Hall, HW. Stokes. Integrons or super integrons?. „Microbiology”. 150 (Pt 1), s. 3-4, Jan 2004. PMID: 14702391. 
  2. a b RM. Hall, CM. Collis. Mobile gene cassettes and integrons: capture and spread of genes by site-specific recombination.. „Mol Microbiol”. 15 (4), s. 593-600, Feb 1995. PMID: 7783631. 
  3. D. Mazel, B. Dychinco, VA. Webb, J. Davies. A distinctive class of integron in the Vibrio cholerae genome.. „Science”. 280 (5363), s. 605-8, Apr 1998. PMID: 9554855. 
  4. TS. Il'ina. [Bacterial superintegrons, a source of new genes with adaptive functions].. „Genetika”. 42 (11), s. 1536-46, Nov 2006. PMID: 17163071. 
  5. D. Mazel. Integrons: agents of bacterial evolution.. „Nat Rev Microbiol”. 4 (8), s. 608-20, Aug 2006. DOI: 10.1038/nrmicro1462. PMID: 16845431. 
  6. DA. Rowe-Magnus, D. Mazel. Integrons: natural tools for bacterial genome evolution.. „Curr Opin Microbiol”. 4 (5), s. 565-9, Oct 2001. PMID: 11587934. 
  7. A. Larouche, PH. Roy. Effect of attC structure on cassette excision by integron integrases.. „Mob DNA”. 2 (1), s. 3, 2011. DOI: 10.1186/1759-8753-2-3. PMID: 21332975.