Interkosmos 5
Interkosmos 5 (Indeks COSPAR 1971-104A) – sztuczny satelita wysłany w ramach programu Interkosmos. Kontynuował badania rozpoczęte przez Interkosmos 3.
Misja edytuj
Satelita został wysłany w przestrzeń kosmiczną 4 grudnia 1971 roku. Perygeum jego orbity znajdowało się na wysokości 205 km, apogeum 1200 km, jedno okrążenie wokół Ziemi trwało 98,49 minut, a nachylenie płaszczyzny orbity miało wartość 48,42 stopnia. Aparaturę naukową sporządzili uczeni czechosłowaccy i radzieccy, analogiczną jak w poprzednim eksperymencie, lecz znacznie udoskonaloną. Podstawowym zadaniem tego satelity było badanie stanu i zachowanie się cząstek znajdujących się wewnątrz pierścieni radiacyjnych Ziemi na wysokościach orbity satelity. Drugim zadaniem było badanie cząstek o stosunkowo wysokich energiach, przenikających z przestrzeni w niższe rejony otoczenia Ziemi. Jednocześnie prowadzono pomiary promieniowania radiowego o niskiej częstotliwości, powstającego pomiędzy magnetosferą a jonosferą naszej planety[1]. Obserwacje eksperymentu prowadzili uczeni Bułgarii, Czechosłowacji, Francji, NRD, Nowej Zelandii i ZSRR[1]. Polska w tym eksperymencie nie uczestniczyła[2].
Aparatura satelity działała do 4 kwietnia 1972, czyli do wejścia satelity w górne warstwy atmosfery[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Emil Bil, Jerzy Rakowski: Polak melduje z Kosmosu. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1978, s. 177-178, seria: Miniatury lotnicze.
- ↑ Paweł Elsztein: Polska w Kosmosie. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1978, s. 172, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski.
- ↑ Andrzej Marks: Polak w Kosmosie. Warszawa: Książka i Wiedza, 1978, s. 105-106.