Irena Hausmanowa-Petrusewicz
Irena Hausmanowa-Petrusewicz, z domu Ginzburg (ur. 27 grudnia 1917 w Warszawie, zm. 7 lipca 2015 tamże) – polska lekarka, neurolog.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarka, neurolog |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie w 1935 rozpoczęła w studia na Wydziale Lekarskim UW, które ukończyła w 1941 we Lwowie na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Równocześnie studiowała psychologię oraz do 1941 pracowała w Zakładzie Farmakologii zajmując się toksykologią układu nerwowego. W latach 1941-1943 pracowała jako lekarz ogólny w Kirgistanie. Od roku 1944 do końca wojny była w armii czynnej, w szpitalu frontowym. Po zakończeniu działań wojennych i powrocie do Warszawy w 1945 rozpoczęła pracę w Klinice Neurologicznej na stanowisku starszego asystenta. Od 1948 należała do PZPR[1]. W latach 50. XX w. była stypendystką we Francji oraz w Danii. W 1958 została kierownikiem Kliniki Neurologicznej, którą kierowała ponad 30 lat do 1989 roku. W latach 1972-1973 jako visiting profesor pracowała na uniwersytecie w Filadelfii, w latach późniejszych w Houston w Teksasie w Baylor College oraz w Columbia University w Nowym Jorku. Obszarem jej zainteresowań stały się choroby nerwowo-mięśniowe, była jednym z twórców Elektromiograficznej (EMG)- diagnostyki nerwów i mięśni[2]. of EMG at the University of Pavia, którym poświęciła większość swoich prac. Dorobek naukowy prof. Ireny Hausmanowej-Petrusewicz liczy około 400 publikacji, w tym 31 książek[3].
Należała do licznych towarzystw naukowych. Była prezesem Polskiego Towarzystwa Neurologicznego w latach 1974-1984, wiceprezesem Światowej Federacji Neurologicznej, członkiem założycielem Grupy Badawczej Mięśni WFN. Była członkiem Europejskiej Federacji Towarzystw Neurologicznych, członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk (od 1998)[4], Komitetu Nauk Neurologicznych PAN, Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej, założycielem Polskiego Towarzystwa Zwalczania Chorób Mięśni i przewodniczącą jego Rady Naukowej, Członkiem Honorowym 10 towarzystw zagranicznych oraz redakcji wielu prestiżowych pism neurologicznych krajowych i zagranicznych. Także członkiem Rady Naukowej Instytutu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN, Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN, Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Jest laureatką wielu nagród naukowych.
Jej siostrą była prof. Stefania Jabłońska, a mężem prof. Kazimierz Petrusewicz[5]. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A32-tuje-21)[6].
Działalność naukowa edytuj
- Doktor nauk – 1948;
- Habilitacja – 1951;
- Profesor nadzwyczajny – 1954;
- Profesor zwyczajny – 1975.
Promotorka 60 doktorów nauk, opiekunka 16 habilitacji.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą na 50-lecie PAN (2002)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1951, za wybitną działalność naukową w dziedzinie medycyny)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi[1]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1985)
- Doktorat honoris causa Uniwersytetu im. Pasteura w Strasburgu (1986)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 289. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ The First International Congress of EMG at the University of Pavia, September 1961
- ↑ Biogram na stronie PAN. [dostęp 2011-12-15].
- ↑ HAUSMANOWA-PETRUSEWICZ, Irena [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-02] (pol.).
- ↑ Petrusewicz Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-12-28].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1024.