Ismail Ndroqi (ur. 1878 w Tiranie, zm. 5 marca 1944 w Durrësie[1][2]) – albański polityk i działacz niepodległościowy, duchowny muzułmański, burmistrz Tirany w latach 1917-1922.

Ismail Ndroqi
Data i miejsce urodzenia

1878
Tirana

Data i miejsce śmierci

5 marca 1944
Durrës

Burmistrz Tirany
Okres

od 1917
do 1922

Poprzednik

Servet Libohova

Następca

Ali Begeja

Ismail Ndroqi
Kraj działania

Albania

Data i miejsce urodzenia

1878
Tirana

Data i miejsce śmierci

5 marca 1944
Durrës

Mufti Durrësu
Okres sprawowania

1928-1939

Wyznanie

muzułmańskie

Kościół

Wspólnota Muzułmańska Albanii

Życiorys edytuj

Był synem Ali Effendi Ndroqiego. Po ukończeniu szkoły w Tiranie kontynuował naukę w medresie w Stambule[1]. W 1910 powrócił do Tirany, gdzie objął funkcję myderriza (nauczyciela) w lokalnej medresie. Od czasu studiów w Stambule był związany z albańskim ruchem narodowym[2]. W listopadzie 1912 uczestniczył we wciągnięciu albańskiej flagi na maszt w Tiranie, jako demonstracji przynależności tego miasta do państwa albańskiego[1]. W latach 1914-1915 wraz z grupą działaczy narodowych był więziony przez rebeliantów Haxhi Qamiliego, do których udał się z misją pojednawczą[2].

W roku 1917 został wybrany przez radę Tirany na burmistrza miasta, funkcję tę pełnił do roku 1922. W 1917 z inicjatywy Ndroqiego powstał w Tiranie sierociniec dla dzieci, które straciły rodziców w wyniku działań wojennych i epidemii[2]. W 1918 wziął aktywny udział w przygotowaniach do kongresu albańskich działaczy narodowych w Tiranie. Był zwolennikiem przeniesienia stolicy do Tirany i sygnatariuszem memorandów wysyłanych na Konferencję Pokojową do Paryża, protestujących przeciwko podziałowi ziem albańskich[1]. W 1920 był organizatorem oddziału ochotników z Tirany, którzy wzięli udział w bitwie o Wlorę. W latach 1923-1924 związany politycznie z ugrupowaniem politycznym Xhoka[2].

W latach 1913-1917 pełnił funkcję muftiego Shijaku, a następnie muftiego Kavai. W 1928 wycofał się z działalności politycznej, obejmując urząd muftiego Durrësu[1]. W czasie okupacji włoskiej w swoim domu ukrywał bojowników ruchu oporu[2]. Zmarł w marcu 1944.

Imię Ndroqiego nosi jeden z meczetów w Kamzie.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Valter Gjoni: Kryetarët e Tiranës. Tirana: 2016, s. 26-27. ISBN 9928-4336-0-7. (alb.).
  2. a b c d e f Zamir Ndroqi, Kontributi i Ismail Efendi Ndroqit për Pavarësinë e Shqipërisë dhe Bashkinë e Tiranës [online], Zani i Nalte, 2020 [dostęp 2022-10-03] (alb.).

Bibliografia edytuj