Iwan Żabriew
Iwan Andriejewicz Żabriew (ros. Иван Андреевич Жабрев, ur. 1898 w Ustiużnej, zm. 22 lutego 1939) – funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, major bezpieczeństwa państwowego.
 major bezpieczeństwa państwowego
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Formacja | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie robotnika-metalowca. W 1916 skończył szkołę w Ustiużnej, następnie kursy telegrafistów, później pracował jako telegrafista, potem został pracownikiem okręgowej łączności w Czerepowcu. Od września 1918 do września 1919 kierował wydziałem gubernialnego oddziału poczt i telegrafu w Czerepowcu, od października 1919 do maja 1920 służył w Armii Czerwonej, od maja 1920 pracował w Czece jako pełnomocnik i od września 1920 sekretarz biura politycznego powiatowej Czeki w Ustiużnej. Od sierpnia 1918 należał do RKP(b), 1918-1923 był też członkiem Komsomołu. W maju 1921 został pełnomocnikiem gubernialnej Czeki w Czerepowcu, 20 października 1921 został przeniesiony do Nowonikołajewska (obecnie Nowosybirsk) jako pełnomocnik wydziału specjalnego gubernialnej Czeki i p.o. zastępcy przewodniczącego gubernialnej Czeki, od 15 listopada 1921 do lutego 1922 kierował tam wydziałem agentury Czeki, następnie został szefem wydziału specjalnego gubernialnej Czeki w Nowonikołajewsku. Później pracował na kierowniczych stanowiskach w gubernialnym oddziale GPU w Nowonikołajewsku, od 4 września 1925 do 16 grudnia 1926 był zastępcą szefa okręgowego oddziału GPU w Omsku, od 16 grudnia 1926 do grudnia 1930 szefem okręgowego oddziału GPU w Bijsku, w 1930 szefem okręgowego oddziału GPU w Barnaule, a od 21 października 1930 do 14 maja 1933 szefem barnaulskiego sektora operacyjnego GPU. Od 14 maja 1933 do 10 lipca 1934 był szefem wydziału tajno-politycznego Pełnomocnego Przedstawicielstwa OGPU Kraju Zachodniosyberyjskiego, a od 13 lipca 1934 do 16 sierpnia 1936 szefem wydziału tajno-politycznego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UGB) Zarządu NKWD Kraju Zachodniosyberyjskiego, 8 stycznia 1935 otrzymał stopień majora bezpieczeństwa państwowego. Następnie został przeniesiony do obwodu kurskiego jako zastępca szefa Zarządu NKWD (16 sierpnia-11 listopada 1936), później od 11 listopada 1936 do 14 marca 1937 pracował w moskiewskiej centrali NKWD jako szef Oddziału 1 Wydziału Tajno-Politycznego GUGB NKWD ZSRR i jednocześnie od 17 do 25 grudnia 1936 pomocnik szefa Wydziału Tajno-Politycznego i od 25 grudnia 1936 do 14 marca 1937 pomocnik szefa Wydziału 4 GUGB NKWD ZSRR. Potem skierowano go do Białoruskiej SRR na stanowisko szefa Miejskiego Oddziału NKWD w Homlu i jednocześnie szefa Wydziału Specjalnego 6 Dywizji Kawalerii (od 20 kwietnia do 7 lipca 1937), od 7 lipca do 22 listopada 1937 był szefem Wydziału 3 UGB NKWD Białoruskiej SRR i jednocześnie pomocnikiem ludowego komisarza spraw wewnętrznych Białoruskiej SRR, a od 22 listopada 1937 do 26 lutego 1938 zastępcą ludowego komisarza spraw wewnętrznych Białoruskiej SRR, od 26 lutego do 17 listopada 1938 pełnił funkcję szefa Zarządu NKWD obwodu Kamieniec Podolski. W 1930 został odznaczony Odznaką "Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU (V)", a 19 grudnia 1937 Orderem Czerwonej Gwiazdy.
17 listopada 1938 został aresztowany, a 22 lutego 1939 skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR i rozstrzelany. Nie został zrehabilitowany.
Bibliografia edytuj
- Krótka biografia na stronie Stowarzyszenia Memoriał (ros.) [dostęp 2019-01-07]