Iwan Sidorenko
Iwan Michaiłowicz Sidorenko, ros. Ива́н Миха́йлович Сидоре́нко (ur. 12 września 1919 roku we wsi Czancowo w guberni smoleńskiej, zm. 19 lutego 1994 w Kizlarze) – radziecki snajper z czasów II wojny światowej.
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 września 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ukończył dziesięć klas szkoły podstawowej, następnie studiował w Penzie[1]. W 1939 roku został wcielony do Armii Czerwonej. Absolwent Szkoły Piechoty w Symferopolu na Krymie w 1941[2].
Podczas II wojny światowej brał udział w bitwie pod Moskwą w stopniu porucznika, dowodząc kompanią moździerzy[2]. Wtedy zaczął się uczyć na strzelca wyborowego. Do końca wojny uzyskał ponad 500 zaliczonych trafień[1][2][3].
Wytrenował ponad 250 nowych snajperów. Był kilka razy ranny, najpoważniej w Estonii w 1944 roku (jako pomocnik szefa sztabu 1122 pułku piechoty 334 Dywizji Piechoty 4 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Nadbałtyckiego w stopniu kapitana), pozostał w szpitalu aż do końca wojny[1][2]. W czasie rekonwalescencji został uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego i Orderem Lenina (4 czerwca 1944)[3].
Po wojnie Sidorenko odszedł ze służby wojskowej i osiadł w obwodzie czelabińskim, gdzie pracował jako brygadzista w kopalni węgla kamiennego. W 1974 roku przeniósł się do Republiki Dagestanu na Kaukazie[1][2]. Poza Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego i Orderem Lenina otrzymał także Order Wojny Ojczyźnianej I klasy, Order Czerwonej Gwiazdy i medale[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Сидоренко Иван Михайлович. Soviet Aces. [dostęp 2022-07-22]. (ros.).
- ↑ a b c d e Сидоренко Иван Михайлович (1919–1994). Память Вечного огня. [dostęp 2022-07-22].
- ↑ a b c Герой Советского Союза Сидоренко Иван Михайлович [online], Герои страны [dostęp 2020-01-03] (ros.).