Ixapion variegatum

(Przekierowano z Ixapion)

Ixapion variegatumgatunek chrząszcza z rodziny pędrusiowatych, podrodziny Apioninae i plemienia Ixapiini. Jedyny z monotypowego rodzaju Ixapion. Przechodzi rozwój w jemiole pospolitej. Zasiedla środkową część Europy. Rzadko spotykany.

Ixapion variegatum
(Wencker, 1864)
Ilustracja
Ixapion variegatum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

ryjkowce

Rodzina

pędrusiowate

Podrodzina

Apioninae

Plemię

Ixapiini

Rodzaj

Ixapion
Roudier et Tempere 1973

Gatunek

Ixapion variegatum

Synonimy
  • Apion variegatum Wencker, 1864
  • Apion (Ixias) variegatum Wencker, 1864
  • Apion (Ixapion) variegatum Wencker, 1864

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został w 1864 roku przez Josepha Antoine'a Wenckera jako Apion variegatum. Jean Sainte Claire-Deville umieścił go w 1924 roku w podrodzaju Ixias, jednak okazał się on być homonimem i w 1973 roku Roudier i Tempere utworzyli nowy podrodzaj: Ixapion. Stanowi on takson monotypowy i traktowany jest współcześnie w randze rodzaju[1][2].

Morfologia

edytuj

Chrząszcz o krótkim ciele długości od 2,1 do 2,3 mm. Ryjek samicy tak długi jak głowa i przedplecze razem, u samca krótszy. Szerokość głowy dwukrotnie większa niż długość. Pokrywy silnie rozszerzone, o dobrze zaznaczonych barkach, szerokich i rzadko punktowanych rzędach oraz jeszcze szerszych międzyrzędach. Na pokrywach dwie przepaski włosków: szersza z włosów żółtych i położona za nią węższa, z włosów białych i żółtych. Odnóża o silnie rozszerzonych u wierzchołka goleniach i szerokich stopach[3].

Ekologia i występowanie

edytuj

Owad ciepłolubny[4]. Przechodzi rozwój na jemiole pospolitej[5], przy czym na północy zasięgu preferuje jemioły rosnące na sosnach (podgatunek V. album austriacum), a na południu i zachodzie żyje także na jemiołach porastających drzewa liściaste[4]. Samica wygryza otwór w gałązce i tam składa jaja. W jednej łodydze rozwijać może się kilka larw, a ich chodniki mogą się krzyżować. Żerowanie może objawiać się z zewnątrz wrzecionowatym pogrubieniem gałązki. Przepoczwarczenie następuje w brunatnym kokonie pod korą. Dorosłe zimują pod korą w glebie[5].

Gatunek rzadki, o niedostatecznie znanym rozmieszczeniu[5]. Notowany z Austrii, Czech, Francji kontynentalnej i Korsyki, Niemiec, Słowacji, Szwajcarii, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[1]. W Polsce znany był tylko z jednego stanowiska na Dolnym Śląsku, gdzie stwierdzono go na początku XIX wieku. W związku z tym na Polskiej Czerwonej Liście Zwierząt umieszczony został jako prawdopodobnie wymarły w tym kraju[6][4]. W XXI wieku odnaleziono go jednak na dwóch stanowiskach w Wielkopolsce[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Ixapion variegatum. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2015-10-11].
  2. Ixapion. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2015-10-11].
  3. Stanisław Smreczyński: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 98a Ryjkowce – Curculionidae. Wstęp i podrodzina Apioninae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1965.
  4. a b c d Marek Wanat, Szymon Konwerski. Potwierdzenie występowania Ixapion variegatum (WENCKER, 1864) (Coleoptera: Brentidae: Apioninae) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 40, s. 4, 2021. Polskie Towarzystwo Entomologiczne. DOI: 10.5281/zenodo.5648247. 
  5. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowcowate prócz ryjkowców – Curculionioidea prócz Curculionidae.. „Katalog Fauny Polski”. 23 (18), 1992. 
  6. species: Ixapion variegatum (Wencker, 1864). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2015-10-11].