Izabela Kowalczyk
Izabela Ewa Kowalczyk (ur. 4 maja 1971) – historyczka sztuki, badaczka kultury, nauczycielka akademicka, krytyczka, kuratorka wystaw, publicystka i feministka. Profesorka nadzwyczajna na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu im. Magdaleny Abakanowicz Od 2015 roku dziekana na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa UAP. Prowadzi blog „Straszna sztuka”.
| Data urodzenia |
4 maja 1971 |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: kulturoznawstwo | |
| Alma Mater | |
Głównym przedmiotem zainteresowań Izabeli Kowalczyk jest sztuka współczesna odnosząca się między innymi do kwestii władzy, cielesności, płci oraz do historycznych traum. Zajmuje się również uwikłaniem sztuki w politykę oraz kontrowersjami dotyczącymi politycznej cenzury dzieł sztuki, zwłaszcza prac naruszających tabu związane z religią, cielesnością lub historią. Stosuje między innymi perspektywę feministyczną.
Życiorys edytuj
Absolwentka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W 2001 uzyskała, na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. Promotorem jej pracy, zatytułowanej Ciało i władza we współczesnej sztuce polskiej był Piotr Piotrowski. Rozprawa poświęcona była sztuce krytycznej, omówionej na przykładzie twórczości Zofii Kulik, Katarzyny Kozyry, Zbigniewa Libery, Alicji Żebrowskiej, Grzegorza Klamana i Artura Żmijewskiego.
W 2012 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa. Podstawą habilitacji była rozprawa Podróż do przeszłości: interpretacje najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej. Publikacja omawia wybrane przykłady z polskiej sztuki krytycznej podejmujące problemy historii i pamięci, odnoszące się m.in. do takich wydarzeń jak II wojna światowa, Zagłada, stosunki polsko-niemieckie i polsko-żydowskie. Celem pracy jest wskazanie na znaczenie sztuki o przeszłości. W książce omówiona są prace Elżbiety Janickiej, Rafała Jakubowicza, Artura Żmijewskiego, film artystyczno-dokumentalny Wspomnienia z miasta L. Moniki Kowalskiej, Grzegorza Kowalskiego i Zbigniewa Sejwy oraz książka Co robi łączniczka Zbigniewa Libery i Darka Foksa. Książka pokazuje historię jako kulturową konstrukcję i jest ważnym głosem w dyskusji nad znaczeniem przeszłości we współczesnej kulturze.
Od 2002 roku pracowała na stanowisku adiunkta w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a od 2008 roku na kulturoznawstwie w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, gdzie w 2012 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 2014 roku rozpoczęła pracę jako profesor nadzwyczajny na Wydziale Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu Prowadziła też zajęcia na Gender Studies IBL PAN w Warszawie.
W latach 2003–2006 była doradczynią Biura Kopernikus – polsko-niemieckiego projektu kulturowego przy Kulturstiftung des Bundes. Doradzała też przy projekcie wystawy Gender Check / Sprawdzam płeć (mumok, Wiedeń, 2009 oraz Zachęta, Warszawa, 2010).
Kuratorka wystaw: „Niebezpieczne związki sztuki z ciałem” (Galeria Miejska Arsenał, Poznan, 2002), „Uroki władzy (o władzy rozproszonej, ideologii i o widzeniu)” (Arsenał, Poznań, 2009), „Mikroutopie codzienności” (Centrum Sztuki Współczesnej Toruń, 2013) oraz kilku wystaw indywidualnych.
W 2001 roku otrzymała Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy za książkę Ciało i władza. Polska sztuka krytyczna lat 90. oraz za prowadzenie internetowego pisma o sztuce Artmix[1].
Współzałożycielka Zielonych 2004 i kandydatka tej partii w wyborach do Sejmu w 2005 z listy SdPl. W latach 2004–2006 członkini zarządu krajowego Zielonych.
Publikacje edytuj
- Niebezpieczne związki sztuki z ciałem (Poznań 2002, ISBN 83-88947-01-X)
- Ciało i władza. Polska sztuka krytyczna lat 90. (Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2002, ISBN 83-88807-18-8).
- Kobiety w kulturze popularnej (Wrocław 2002, redakcja, wspólnie z Edytą Zierkiewicz, ISBN 83-87196-31-2),
- W poszukiwaniu małej dziewczynki (Poznań 2003, redakcja, wspólnie z Edytą Zierkiewicz, ISBN 83-918193-0-2)
- Kobiety, feminizm i media (Poznań–Wrocław 2005, redakcja, wspólnie z Edytą Zierkiewicz, ISBN 83-918193-1-0).
- Matki-Polki, Chłopcy i Cyborgi... sztuka i feminizm w Polsce (2010, ISBN 978-83-61886-14-3)
- Podróż do przeszłości: interpretacje najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej (2010, ISBN 978-83-62443-00-0)
Przypisy edytuj
- ↑ Nagroda Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy. Culture.pl, 2005. [dostęp 2012-11-26].
Bibliografia edytuj
- Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 365, ISBN 83-231-1988-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Dr hab. Izabela Ewa Kowalczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-08-25].
- Straszna sztuka STRASZNA SZTUKA – w czasie pandemii – blog Izabeli Kowalczyk