Izabela de Warenne

Izabela de Warenne
	królowa Szkocji
Okres	od 1292; do 1296
Jako żona	Jana Balliola
	Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 1253
Data śmierci	ok. 1296
Ojciec	John de Warenne, 7. hrabia Surrey
Matka	Alicja de Lusignan
Mąż	Jan Balliol
Dzieci	Edward,; Alinor,; Anna,; Agness Maud,; Henryk
	Multimedia w Wikimedia Commons

Izabela de Warenne, właściwie: Isabella de Warenne (ok. 1253 – ok. 1296) – królowa Szkocji jako żona Jana Balliola.

Rodzina edytuj

Była drugą córką Jana de Warenne, siódmego earla Surrey. Jej ojciec był zaufanym dwóch kolejnych królów Anglii – Henryka III (przyrodniego brata Alicji de Lusignan) i Edwarda I. Dowodził wojskami angielskimi podczas podboju Walii i szkockiej wojny o niepodległość. Podczas tej ostatniej wojny, został pokonany przez Williama Wallace'a i Andrew de Moraya w bitwie pod Stirling, ale zwyciężył do pod Falkirk.

Jej matką była Alicja de Lusignan. I tak jej dziadkami od strony matki byli: Hugo X de Lusignan i Izabela d'Angoulême (wdowa po królu Anglii – Janie bez Ziemi).

Małżeństwo edytuj

Poślubiła Jana Balliola, ósmego barona Bywell w 1281. W 1292 Jan został przez Szkotów wybrany na nowego króla i rok później Jan i Izabela zostali koronowani na króla i królową. Para miała syna (i prawdopodobnie 4 innych dzieci):

Edwarda Balliola, króla Szkocji (zm. 1364),
księżniczkę Alinore Balliol,
księżniczkę Annę Balliol,
księżniczkę Agness Maud Balliol,
księcia Henryka Balliola (zm. 16 grudnia 1332, w bitwie pod Annan).

Nie wiadomo, kiedy zmarła Izabela, ale przyjmuje się, że nastąpiło to po 1296, czyli po tym jak Jan abdykował i Anglicy wywiezli go do Anglii i zamknęli w Tower of London.