Józef Baron
Józef Baron CM (ur. 31 stycznia 1895, zm. 19 października 1976) – ksiądz katolicki ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo, w latach 1945–1955 rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie | |
| Okres sprawowania |
1945–1955 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | |
| Prezbiterat | |
Życiorys edytuj
Urodził się w miejscowości Rudziczka. Pochodzi z parafii św. Stanisława biskupa i męczennika w Suszcu. W 1909 roku wstąpił do Małego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy na Kleparzu w Krakowie, gdzie wstąpił do Zgromadzenia w 1913 roku. Dnia 1 listopada 1915 roku złożył śluby wieczyste. W tym czasie studiował w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy (z wyjątkiem lat 1917–1918, kiedy służył w armii niemieckiej) i na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie w 1923 roku uzyskał doktorat z prawa kanonicznego. Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1920 roku. Po powrocie ze studiów w Rzymie podjął wykłady z prawa kanonicznego i pracował w Sądzie Biskupim jako obrońca węzła małżeńskiego.
Następnie pracował jako:
- dyrektor seminarium internum na Kleparzu (1925–1930)
- redaktor nowego wydania podręcznika prawa kanonicznego (1930–1934)
- ojciec duchowny, następnie dyrektor Konwiktu Teologicznego dla Księży w Warszawie (1934–1945)
- obrońca węzła małżeńskiego i wiceoficjał Sądu Biskupiego w Warszawie (1934–1942)
- wykładowca prawa kanonicznego dla wysiedleńców i uciekinierów (1941–1944)
- oficjał Sądu Biskupiego w Sandomierzu (1945)
- rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie (1945–1955)
- wykładowca w Seminarium Ojców Paulinów na Skałce w Krakowie (1945–1947)
- sędzia w Delegowanym Apostolskim Trybunale Trzeciej Instancji w Krakowie (1947–1955)
- zastępca wizytatora Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo (1955–1957)
- wizytator Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo (1957–1961)
Do 1972 roku wykładał prawo kanoniczne w seminariach krakowskich. Jednocześnie był spowiednikiem sióstr i jednym z autorów Konstytucji Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Duszy Chrystusowej (Sióstr Duszy Chrystusowej). Odpowiadał za przygotowanie ich do zatwierdzenia przez kard. Adama Sapiehę.
Zmarł w szpitalu w Krakowie 19 października 1976 roku.
Bibliografia edytuj
- H. Olszar, Rektorzy Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w latach 1924 – 2004, [w:] Wyższe Śląskie Seminarium Duchowne 1924 – 2004, red. J. Kupny, Katowice 2004.