Józef Budzanowski, ps. „Onufry” (ur. 3 grudnia 1886 w Rypinie, zm. 5 października 1948 tamże) – polski samorządowiec, wieloletni burmistrz Rypina, działacz społeczny, senator w II RP.

Józef Budzanowski
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1886
Rypin

Data i miejsce śmierci

5 października 1948
Rypin

Senator V kadencji (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

Obóz Zjednoczenia Narodowego

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę

Życiorys edytuj

Urodził się 3 grudnia 1886 w Rypinie, w rodzinie Franciszka i Julianny z Kalewskich. Ukończył szkołę miejską w Rypinie. Do 1914 prowadził warsztat kołodziejski w Rypinie. Od 1905 roku należał do PPS (ps. „Onufry”), był członkiem zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej, Komitetu Obywatelskiego i Straży Obywatelskiej w Rypinie (od 1907 roku[1]), od 1916 roku członkiem Rady Miejskiej i Rady Powiatowej, wiceprezesem Komitetu Pomocy Żołnierzom Polskim i prezesem Komitetu Pomocy Jeńcom, założycielem oddziału Towarzystwa Czerwonego Krzyża (późniejszego PCK).

W całym okresie międzywojennym, w latach 1919–1939 był burmistrzem miasta Rypina i jednocześnie naczelnikiem tamtejszej Ochotniczej Straży Pożarnej (w latach 1919–1935[1]). Przyczynił się do urbanizacji Rypina, polegającej m.in. przebudowie ulic, budowie wodociągów i kanalizacji, elektrowni miejskiej i nowych dzielnic, budowie szkół[2], przytułków i zieleńców.

Angażował się politycznie, od 1928 roku był wiceprezesem, a od 1930 roku – prezesem Rady Powiatowej BBWR, od 1937 roku był przewodniczącym Organizacji Miejskiej i Powiatowej OZN w Rypinie. Ponadto był członkiem Powiatowego Komitetu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, wiceprzewodniczącym rady Banku Spółdzielczego i członkiem zarządu Młyna Spółdzielczego, od 22 lutego 1932 roku był również prezesem Izby Rzemieślniczej we Włocławku.

W 1938 roku został senatorem V kadencji (1938–1939) z województwa warszawskiego, należał do klubu OZN i pracował w komisjach: administracyjno-samorządowej, budżetowej, gospodarczej i komunikacji.

Po wybuchu II wojny światowej przeniósł się do Warszawy. Był żołnierzem AK, uczestniczył w powstaniu warszawskim.

W 1946 roku powrócił do Rypina i zatrudnił się w Cechu Rzemiosł Różnych. Był prześladowany przez Urząd Bezpieczeństwa[3].

Ożenił się w 1934 roku z Katarzyną Kazimierą Gigiel. Był kuzynem Teofila Budzanowskiego[4].

Zmarł 5 października 1948 roku w Rypinie. Pochowany na miejscowym cmentarzu[3].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 30. [dostęp 2021-07-04].
  2. Nasza szkoła. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-30)].
  3. a b Józef Budzanowski » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2021-07-04].
  4. Sylwetka Józefa Budzanowskiego na stronie Biblioteki Sejmowej – Parlamentarzyści RP [dostęp 2021-07-04].
  5. M.P. z 1928 r. nr 13, poz. 17 „za zasługi na polu pracy społecznej i samorządowej”.