Józef Czartoryski (zm. 1750)
polski książę
Józef Czartoryski (zm. 1 sierpnia 1750) – książę na Klewaniu i Żukowie, chorąży wielki litewski, starosta puński[1].
 Pogoń Litewska | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Magdalena Konopacka |
| Dzieci | |
Syn Jana Karola podkomorzego krakowskiego i jego żony Magdaleny Konopackiej. 14 lipca 1698 został mianowany chorążym wielkim litewskim po Grzegorzu Ogińskim. Ożenił się z Teresą Denhoffówną, córką Władysława, wojewody pomorskiego. Miał syna Stanisława i córkę Józefę Marię Magdalenę.
Józef Czartoryski żył 52 lata, zmarł po długiej chorobie. Pochowany został 17 sierpnia 1750 w Krakowie.
Jako deputat sejmu lubelskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[2]. Był posłem księstwa oświęcimskiego i zatorskiego na sejm 1720 roku.[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 29.
- ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.
- ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 104.