Józef Leon Łopaciński

Polski biskup katolicki

Józef Leon Łopaciński herbu Lubicz[1] (ur. 25 kwietnia 1751 w Leonpolu, zm. 23 kwietnia 1803 w Sarii) – duchowny katolicki, święcenia kapłańskie przyjął w 1774, scholastyk wileńskiej kapituły katedralnej w 1789 roku[2], kanonik koadiutor w 1769 roku, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1778 roku[3]. W 1776 mianowany sufraganem żmudzkim i biskupem tytularnym trypolitańskim (Tripolis in Phoenicia). W 1786 roku zrezygnował z urzędu. Po I rozbiorze Polski nie przyjął biskupstwa białoruskiego.

Józef Leon Łopaciński
Biskup tytularny Trypolisu
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1751
Leonpol

Data i miejsce śmierci

23 kwietnia 1803
Saria

Biskup pomocniczy żmudzki
Okres sprawowania

od 1776 do 1786

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Inkardynacja

diecezja żmudzka

Prezbiterat

13 marca 1774

Nominacja biskupia

15 kwietnia 1776

Sakra biskupia

30 czerwca 1776

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 czerwca 1776

Konsekrator

Michał Jerzy Poniatowski

Współkonsekratorzy

Jan Alojzy Aleksandrowicz
Kacper Kazimierz Cieciszowski

W 1784 otrzymał Order Świętego Stanisława, a w 1792 Order Orła Białego. Był członkiem Komisji Edukacyjnej Wielkiego Księstwa Litewskiego z nominacji konfederacji targowickiej w 1793 roku[4].

Pochodził z linii wojewódzkiej Łopacińskich - syn wojewody Mikołaja Tadeusza Łopacińskiego i pisarzówny wielkiej litewskiej Barbary Kopeć, córki Michała Antoniego i Anny z Naramowskich. Brat Jana Nikodema Łopacińskiego i Kazimiery za Justynianem Niemirowiczem-Szczyttem (dziadów zesłańca księdza Jana Niemirowicza-Szczytta)[5]. Bratanek biskupa ordynariusza żmudzkiego Jana Dominika Łopacińskiego.

Bibliografia edytuj

  • T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 155.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IX, Warszawa 1912, s. 356-358.
  2. Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]
  3. Tadeusz Kasabuła, Kanonicy koadiutorzy w kapitule katedralnej wileńskiej w okresie przedrozbiorowym, w: Rocznik Teologii Katolickiej, T. 4, 2005, s. 124.
  4. Gazeta Warszawska. 1793, nr 26, [b.n.s.]
  5. A. Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567