Józef Mikułowski-Pomorski
Józef Mikułowski-Pomorski (ur. 1 lipca 1868 w Malicach Kościelnych, zm. 4 maja 1935 w Warszawie) – polski profesor chemii rolnej, polityk, wolnomularz[1], pierwszy rektor SGGW.
 Józef Mikułowski-Pomorski, ok. 1894 r. | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1868 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego | |
| Okres |
od 16 grudnia 1922 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego | |
| Okres |
od 15 maja 1926 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1868 |
| Data i miejsce śmierci |
4 maja 1935 |
| profesor | |
| Profesura |
1900 |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Poznański – 24 kwietnia 1929 | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był synem Władysława i Julii z Horochów. Ukończył Szkołę Realną w Warszawie. Studia na Wydziale Agronomicznym Politechniki w Rydze, w latach 1885–1889 zakończył uzyskaniem dyplomu z wyróżnieniem. Podczas studiów został przyjęty do korporacji akademickiej Arkonia. Od 1893 roku zajmował stanowisko asystenta w Akademii Rolniczej w Dublanach i wykładał chemię rolną. Zorganizował tam chemiczno-rolniczą stację badawczą i doświadczalną i od 1900 roku pracował jako profesor. W latach 1906–1911 był jej dyrektorem. Członek i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, członek jego Komitetu (18 czerwca 1903 - 24 czerwca 1910)[2].
W 1911 r. przeszedł do pracy w Warszawie. W 1916 roku był członkiem zarządu Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej[3]. W latach 1918–1920 oraz 1928–1929 był rektorem SGGW. 24 kwietnia 1929 Uniwersytet Poznański przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
Zaangażował się w życie polityczne Królestwa Polskiego, powstałego w 1916 roku na mocy Aktu 5 listopada. Był wicemarszałkiem w Tymczasowej Radzie Stanu (1916–1917) oraz członkiem jej Komisji Przejściowej. W rządzie Jana Kucharzewskiego (1917–1918) pełnił funkcję wicepremiera i ministra rolnictwa. Rada Regencyjna powołała go do Rady Stanu, w której został wybrany na wicemarszałka. W latach 1922–1923 i 1926 był ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Założyciel Unii Narodowo-Państwowej w 1922[4].
Zmarł 4 maja 1935 i 7 maja[5] został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 187-VI-4)[6].
W 2022 roku z inicjatywy Premiera RP Mateusza Morawieckiego grób ministra w został poddany konserwacji. Cały projekt był realizowany przez Fundację Stare Powązki[7] we współpracy z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów.
Upamiętnienie edytuj
Publikacje (wybór) edytuj
- Skutki zastosowania nawozów sztucznych w naszych gospodarstwach, 1909[9]
- Nauka o żyzności gleby i nawozach, 1912[10]
- Racyonalny plan stałych pól doświadczalnych, 1914[11]
- Reforma agrarna w Rosji w r. 1917, 1919[12]
- Działanie nawozów azotowych w rozmaitych warunkach: przyczynki do metodyki doświadczeń wazonowych, 1923[13]
- Znaczenie i organizacja konkursów rolniczych młodzieży wiejskiej, 1928[14]
- Podręcznik uprawy łąk, 1930
- Działanie supertomasyny na glebie kwaśnej i alkalicznej, 1934
- Głosy w sprawie nawożenia azotem w dobie obecnej, 1934
- Uprawa roli i roślin, 1937
- Wpływ dodatku soli sodowych, magnezowych i wapniowych na działanie nawozowe potasu, 1938[15]
- Czym jest przysposobienie rolnicze, 1957
Odznaczenia edytuj
Grób Józefa Mikułowskiego-Pomorskiego po konserwacji
Przypisy edytuj
- ↑ SĘP, Forpoczty masonerii w Polsce, w: Myśl Narodowa 1933 nr 30, s. 343.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1903,s. 822; 1904, s. 822; 1905, s. 822; 1906, s. 869; 1907, s. 869; 1908, s. 869; 1909, s. 927; 1910, s. 927.
- ↑ Józef Stemler, Dzieło samopomocy narodowej. Polska Macierz Szkolna 1905–1935, Warszawa 1935, s. 173.
- ↑ Deklaracja programowa. [Inc.:] Polska jako naród ani na chwilę nie przestawała istnieć [...] : 28 czerwca 1922 r. / [Unia Narodowo-Państwowa]
- ↑ Ś. p. Mikułowski-Pomorski. „Gazeta Lwowska”, s. 1, nr 103 z 7 maja 1935.
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ Trwają prace konserwatorskie przy nagrobkach Ministrów II RP – Fundacja Stare Powązki [online] [dostęp 2023-03-26] (pol.).
- ↑ Obelisk ku czci twórcy SGGW. [dostęp 2013-08-18].
- ↑ Józef Mikułowski-Pomorski, Skutki zastosowania nawozów sztucznych w naszych gospodarstwach [online], polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Józef Mikułowski-Pomorski, Nauka o żyzności gleby i nawozach [online], polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Józef Mikułowski-Pomorski, Racyonalny plan stałych pól doświadczalnych [online], Odb.: Gazeta rolnicza. 1914, z. 1., polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Józef Pomorski-Mikułowski, Reforma agrarna w Rosji w r. 1917 [online], polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Józef Mikułowski-Pomorski, Działanie nawozów azotowych w rozmaitych warunkach : przyczynki do metodyki doświadczeń wazonowych [online], Odb.: Rocznik Nauk Rolniczych. 1923, t. 8 z. 2., polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Józef Mikułowski-Pomorski., Znaczenie i organizacja konkursów rolniczych młodzieży wiejskiej [online], Odb.: Wychowanie rolnicze młodzieży wiejskiej., polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Wpływ dodatku soli sodowych, magnezowych i wapniowych na działanie nawozowe potasu [online], Odb.: Roczniki Nauk Rolniczych i Leśnych. T. 44: [1938], z. 1., polona.pl [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
Linki zewnętrzne edytuj
- Nota biograficzna na stronie SGGW. sggw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-08)].
- O Józefie Mikułowskim-Pomorskim na Warszawikii
- Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego: Józef Mikułowski-Pomorski – naukowiec i pedagog
- Tadeusz Wośkowski: Dzieje studiów rolniczo-lasowych w ośrodku lwowsko-dublańskich w opracowaniu Tadeusza Wośkowskiego. Warszawa: Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego, 2011, s. 6. ISBN 978-83-932996-0-7.
- Dzieła Józefa Mikułowskiego-Pomorskiego w bibliotece Polona