Józef Nikodem Starzeński
Józef Nikodem Starzeński herbu Lis (ok. 1710–1785) – kasztelan gnieźnieński w latach (1763–1781), pisarz ziemski poznański. Został odznaczony Orderem Orła Białego 21 marca 1763 roku.
 Lis | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1710 |
| Data śmierci | |
| Żona |
1. ż.: Eufemia Glinka |
| Dzieci |
Jacek Starzeński |
| Odznaczenia | |
| |
Brat: Melchiora, Piotra, Łukasza Franciszka Michała i Macieja Maurycego. W 1736 roku poślubił Eufemię Glinkę i miał z nią 8 dzieci. Po raz drugi ożenił się z Katarzyną Poklatecką, która urodziła mu 10 dzieci. Jego synem był Jacek Starzeński.
Był deputatem województwa poznańskiego na Trybunał Główny Koronny w 1753 roku[1].
Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Kolęda warszawska na rok przybyszowy 1753, Warszawa 1753, [b.n.s]
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.