Józef Słowakiewicz

polski hokeista

Józef Jan Słowakiewicz (ur. 17 lutego 1945 w Nowym Targu) – polski hokeista, olimpijczyk.

Józef Słowakiewicz
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1945
Nowy Targ

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Grał na pozycji napastnika. Był zawodnikiem Podhala Nowy Targ od 1963 do 1977 (z roczną przerwą na służbę wojskową, kiedy reprezentował Legię Warszawa). Zdobył z Podhalem osiem tytułów mistrza Polski (1966, 1969, 1971-1976) oraz jeden wicemistrza (1970). Rozegrał w 1 lidze 468 meczów ligowych zdobywając 176 bramek. Od 1977 do 1988 występował w klubach austriackich.

W reprezentacji Polski rozegrał w latach 1967-1974 87 meczów strzelając 26 goli. Wystąpił na turnieju Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1972 w Sapporo, gdzie drużyna polska zajęła 6. miejsce. Pięć razy grał w turniejach mistrzostw świata: w Lublanie 1969 (grupa B - 2. miejsce); w Bernie 1971 (grupa B - 2. miejsce); w Bukareszcie 1972 (grupa B - 1. miejsce); w Moskwie 1974 (grupa A - 5. miejsce) i w Helsinkach 1974 (grupa A - 5. miejsce; w decydującym meczu o pozostanie w Grupie A przeciw NRD, zakończonym remisem 3:3, strzelił dwa gole[1][2]).

W reprezentacji i w Podhalu tworzył słynny atak wspólnie z Józefem Batkiewiczem i Stefanem Chowańcem. Jego brat Mieczysław także został hokeistą.

Przypisy edytuj

  1. Hokeiści nie zawiedli. Polska – NRD 3:3. „Nowiny”, s. 2, Nr 107 z 20 kwietnia 1974. 
  2. Hokeiści ZSRR mistrzami świata. „Nowiny”, s. 2, Nr 108 z 21 kwietnia 1974. 

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj