Józef Scipio del Campo

marszałek nadworny litewski

Józef Scipio del Campo herbu własnego (zm. przed 9 czerwca 1743) – marszałek nadworny litewski od 1739, poseł na sejmy, starosta lidzki w latach 1720–1743.

Józef Scipio del Campo
Herb
Scypio
Rodzina

Scipio del Campo

Data i miejsce śmierci

przed 9 czerwca 1743
Szczuczyn

Żona

Weronika Firlej
Teresa Barbara Radziwiłłówna

Dzieci

Ignacy Scipio del Campo

Odznaczenia
Order Orła Białego

W 1717 został wybrany na deputata powiatu lidzkiego do Trybunału Litewskiego. W jesieni 1720 ojciec ustąpił mu starostwo lidzkie. Poseł na sejm 1722 roku z powiatu lidzkiego[1]. W 1724 posłował na sejm z województwa smoleńskiego. W 1728 ożenił się z Weroniką z Firlejów, córką Andrzeja, kasztelana kamieńskiego. Małżeństwo to zdecydowanie wzmocniło pozycję Józefa, zwłaszcza gdy jego żona po śmierci brata Jakuba w 1730 odziedziczyła jako ostatnia z rodu znaczne posiadłości, w województwie lubelskim. Wówczas też wszedł Józef Scipio del Campo w posiadanie starostwa mukarowskiego w województwie podolskie po Firlejach. Brał udział w sejmach w 1729, 1730 i 1732. Poseł województwa inflanckiego na sejm nadzwyczajny 1733 roku[2]. Wybrano go na rotmistrza powiatu lidzkiego na elekcję. Na sejmie elekcyjnym jako poseł województwa smoleńskiego oddał głos na Stanisława Leszczyńskiego. Jako deputat z Wielkiego Księstwa Litewskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[3]. Wiosną 1736 zaczął starać się o funkcję poselską z sejmiku lidzkiego na sejm pacyfikacyjny. 29 sierpnia 1739 został marszałkiem nadwornym koronnym. Awans zbiegł się z ponownym ożenkiem w 1740 z Teresą Barbarą Radziwiłłówną, córką wojewody nowogródzkiego Mikołaja Faustyna.

4 sierpnia 1742 w Dreźnie został kawalerem Orderu Orła Białego[4]

Przypisy edytuj

  1. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego t. II Poznań 1855, s. 207.
  2. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 311.
  3. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 44.
  4. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008” Warszawa 2008.

Bibliografia edytuj