Józef Skoczyński

polski ksiądz katolicki

Józef Skoczyński (ur. 6 marca 1903 w Rymanowie, zm. 20 listopada 1967 w Stalowej Woli) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Józef Skoczyński
Prałat
Ilustracja
Portret ks. Józefa Skoczyńskiego w Muzeum Jana Pawła II w Stalowej Woli
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1903
Rymanów

Data i miejsce śmierci

20 listopada 1967
Stalowa Wola

Administrator w Stalowej Woli
Okres sprawowania

09.10.1947–20.11.1967

Ekspozyt w Stalowej Woli
Okres sprawowania

29.11.1943–09.10.1947

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Diecezja przemyska

Prezbiterat

29 czerwca 1925

Życiorys edytuj

Młodość edytuj

Urodził się 6 marca 1903 w Rymanowie[1]. Był najstarszym z pięciorga dzieci Szymona i Marii z domu Ziajka. Miał m.in. brata Adama, który został lekarzem w Sanoku[2][3].

22 czerwca 1921 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum w Sanoku (w jego klasie byli Stanisław Hroboni, Józef Lubowiecki, Józef Stachowicz)[1][4]. Ukończył Seminarium Duchowne w Przemyślu. Sakrament święceń kapłańskich otrzymał 29 czerwca 1925 z rąk biskupa Anatola Nowaka. Był wikariuszem w Grodzisku, Dobromilu oraz katechetą w Jeżowem.

Praca duszpasterska edytuj

Po święceniach rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w Grodzisku (1925-29), następnie w Dobromilu (1929-32), będąc przez ostatni miesiąc administratorem parafii. Od 20 października 1932 r. pracował jako wikariusz w Jeżowem, a w latach 1933-39 był katechetą w tej parafii. Od 10 stycznia 1939 r. rozpoczął pracę jako katecheta w Stalowej Woli, ale do hutniczego miasta przybył dopiero 25 stycznia. Pierwsze lata pracy duszpasterskiej ks. Skoczyńskiego w Stalowej Woli przerwała II wojna światowa[5]. Po niełatwym okresie okupacji hitlerowskiej przyszły równie trudne dla Kościoła czasy PRL-u i rządów komunistycznych. W tym właśnie okresie ks. Skoczyński rozpoczął budowę nowej świątyni pw. Matki Bożej Królowej Polski, którą nie dokończył. W 1961 r. władze cofnęły pozwolenie na kontynuowanie budowy. Potem przyszła choroba, która nie pozwoliła kapłanowi doczekać wznowienia prac po 10-letniej przerwie i poświęcenia świątyni, której dokonał 2 grudnia 1973 r. metropolita krakowski Karol kard. Wojtyła[6].

Działalność społeczna edytuj

Podczas II wojny światowej ks. Józef Skoczyński uratował życie wielu mieszkańcom Stalowej Woli interweniując skutecznie w ich obronie. Był kapelanem Armii Krajowej obwodu niżańskiego. Wraz z kilkoma działaczami konspiracyjnymi zorganizował komitet obywatelski, który obronił Zakłady Południowe i Elektrownie przed zniszczeniem, przez Niemców. Po wyzwoleniu miasta czuwał nad utrzymaniem porządku publicznego w czasie tworzenia nowej władzy[7]. Od września 1945 do 13 marca 1948 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej w Stalowej Woli. Po wojnie przyczynił się do elektryfikacji Pława oraz do uzyskania praw miejskich przez Stalową Wolę[6].

Miejsce pochówku edytuj

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli[8].

Odznaczenia, tytuły, wyróżnienia edytuj

Ciekawostki edytuj

Przy ulicy księdza Józefa Skoczyńskiego nadanej na cześć wielkiego patrioty i działacza społecznego, przy której niegdyś znajdowała się plebania i gdzie mieszkał mieści się obecnie Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej "Medyk"[10]. W przedsionku kościoła pw. św. Floriana i na fasadzie kościoła pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli umieszczone są tablice pamiątkowe poświęcone ks. Józefowi Skoczyńskiemu. W Muzeum Jana Pawła II w Stalowej Woli gromadzone są pamiątki związane z ks. Józefem Skoczyńskim oraz eksponowane są fotografie z początków budowy kościoła Matki Bożej Królowej Polski.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata: 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: Fundusz Naukowy, 1921, s. 57, 66.
  2. Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 144.
  3. Danuta Przystasz: Wspomnienia osób świeckich. Przyjaciel, który potrafi słuchać. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 188, 189. ISBN 83-919305-6-4.
  4. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-03-06].
  5. W. Gaj-Piotrowski, D. Garbacz, K. Jańczyk, Kościół św. Floriana w Stalowej Woli. Miniskansen architektury drewnianej, Stalowa Wola 2007, s. 65-67
  6. a b Skoczyński Józef. www.stalowka.net. [dostęp 2014-01-09].
  7. W. Gaj-Piotrowski, D. Garbacz, K. Jańczyk, Kościół św. Floriana w Stalowej Woli. Miniskansen architektury drewnianej, Stalowa Wola 2007, s. 67
  8. Cmentarz Komunalny. memento.com.pl. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)].
  9. Cz. Hałaj, Szambelan ze Stalowej Woli, Tygodnik Katolicki "Niedziela". Edycja sandomierska, nr 1/2008
  10. NZOZ Medyk. www.departamentzdrowia.pl. [dostęp 2014-01-09].

Bibliografia edytuj

  • Gaj-Piotrowski W., Garbacz D., Jańczyk K., Kościół św. Floriana w Stalowej Woli. Miniskansen architektury drewnianej, Stalowa Wola 2007.
  • Gurba S., Kapłan na trudne czasy. W 50. rocznicę śmierci ks. Józefa Skoczyńskiego (1903-1967), "Kronika Diecezji Sandomierskiej" 110(2017)11-12, s. 831-837.
  • Hałaj Cz., Szambelan ze Stalowej Woli, Tygodnik Katolicki "Niedziela". Edycja sandomierska, nr 1/2008.