Józef Szarota
Józef Szarota (ur. 16 lipca 1896 w Chrzanowie, zm. 12 października 1941 w Krakowie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 16 lipca 1896 w Chrzanowie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa[1].
W czasie I wojny światowej pełnił służbę w Legionach Polskich[2].
21 grudnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[3]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 3 Pułk Piechoty Legionów[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 957. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W 1923 był odkomenderowany z macierzystego pułku w Jarosławiu do Oficerskiej Szkoły Topografów w charakterze ucznia dwuletniego kursu[6]. W następnym roku wrócił do pułku[7][8]. 3 maja 1926 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 58. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W czerwcu 1930 został przeniesiony do 12 Pułku Piechoty w Wadowicach[10]. W grudniu 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[11], a z dniem 31 maja 1932 przeniesiony w stan spoczynku[12].
Zmarł 12 października 1941 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie[13].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości – 16 września 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[14][15]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie[16]
Przypisy edytuj
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-14]..
- ↑ Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-03-14]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 22 grudnia 1920 roku, s. 1373.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 30, 902.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 87.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 131, 429, 1537.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 127, 374.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 19, 215.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 128.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 208.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 415.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 361.
- ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 369.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 131.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.