Jądro czerwienne
Jądro czerwienne (łac. nucleus ruber, ang. red nucleus) – struktura układu nerwowego znajdująca się w przedniej części śródmózgowia, utworzona ze średnich neuronów tworzących synapsy z włóknami nerwowymi ramion spajających móżdżku, i dużych neuronów wysyłających aksony tworzące drogę czerwienno-rdzeniową. Nazwa pochodzi od różowawej barwy którą odznacza się na świeżych przekrojach mózgowia, mającej związek z obecnością zawierającego żelazo barwnika.
_section_description_2.JPG)
Jądro czerwienne otrzymuje impulsację z:
- jądra wsuniętego móżdżku (nucleus interpositus),
- jądra móżdżku bocznego,
- gałki bladej,
- wzgórza,
- wzgórków górnych,
- ipsilateralnej kory motorycznej.
Wysyła impulsację do:
- przeciwległej części tworu siatkowatego tyłomózgowia (tractus rubroreticularis),
- do rdzenia kręgowego. Aksony eferentne z obu jąder czerwiennych krzyżują się po stronie brzusznej jądra i zstępują wzdłuż śródmózgowia do rdzenia, gdzie powstały pęczek czerwienno-rdzeniowy (Monakowa, tractus rubrospinalis) przebiega brzusznie względem drogi korowo-rdzeniowej bocznej i sznurów bocznych rdzenia,
- nieskrzyżowane aksony tworzą drugi pęczek (tractus rubroolivaris), przebiegający przez środkową część nakrywki do oliwki dolnej,
- wysyła też impulsację do wzgórza (tractus rubrothalamicus).
Funkcją jądra czerwiennego jest regulacja napięcia mięśniowego. Jego uszkodzenia powodują ataksję, drgania mięśni przeciwległej strony ciała oraz ruchy pląsawicze[1].
Jako pierwszy opisał je i zilustrował Santorini w 1775. Vicq-d’Azyr również uwzględnił je w swoich tablicach anatomicznych w 1786, jako tâche rougeâtre. Pierwszy szczegółowy opis tej struktury pozostawił Burdach[2].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Sawicki W. Histologia. wyd. IV Warszawa, PZWL 2003 s. 297 ISBN 83-200-2790-X
