Język arczyński

język z grupy kaukaskiej

Język arczyński (nazwa własna Аршиштиб) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez Arczynów. Należy do zespołu samurskiego, podgrupy dagestańskiej w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Przez niektórych badaczy uważany jest za dialekt lezgińskiego.

Аршиштиб
Obszar

Federacja Rosyjska

Liczba mówiących

ok. 1 tys. (2010)[1]

Pismo/alfabet

brak piśmiennictwa

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-2 brak
ISO 639-3 aqc
IETF aqc
Glottolog arch1244
Ethnologue aqc
WALS arc
SIL ARC
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ten używany jest przez maksymalnie ok. 1000 osób (2000) w osiedlu Arczin (Arczib) w południowym Dagestanie oraz sześciu niewielkich wioskach w okolicy. Nazwa języka wywodzi się od nazwy wsi, w której zamieszkują użytkownicy języka.

Język ten nie wykształcił piśmiennictwa[1]. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego używany jest język awarski[1], jako największy język literacki Dagestanu. W edukacji i komunikacji ponadlokalnej używane są języki awarski i rosyjski. Arczyński jest zdecydowanie zagrożony wymarciem[2].

Znałazł się pod wpływem języków lakijskiego i awarskiego[2].

Studia nad językiem arczyńskim zapoczątkował niemiecki kaukazolog Adolf Dirr (1867–1930), publikując w 1908 r. w Tbilisi rozprawę pt. Арчинский язык.

Przypisy edytuj

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Archi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b Salminen 2007 ↓, s. 236.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj